Ακαρπία στο φιστίκι και το ασφαλιστικό μας σύστημα

Πρωί-πρωί έπεσα σε ένα άρθρο σχετικά με τις αποζημιώσεις για την ακαρπία και θυμήθηκα την πρώτη μου εμπειρία με τον ΕΛΓΑ το 2007 και τους προβληματισμούς μου όταν είδα ότι αυτό επαναλήφθηκε και τα επόμενα 2 χρόνια (2008 και 2009). Επιτρέψτε μου να σας τα παρουσιάσω για ανταλλαγή απόψεων.

Το άρθρο είναι: Εκτός ....αποζημιώσεων και το φιστίκι. www.4epoches.com. Ζγαντζούρης Σπύρος, Φεβρουάριος 2009; Σε αυτό ο βουλευτής Χρήστος Σταϊκούρας διαπιστώνει ότι:

"Σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν απόφαση 44/12-02-2009 του Δ.Σ. του ΕΛ.Γ.Α., για την κατ’ εξαίρεση, και μόνο για την καλλιεργητική περίοδο του 2008, ασφαλιστική κάλυψη από τον ΕΛ.Γ.Α. της μειωμένης παραγωγής (σε αμυγδαλιές, κερασιές, μηλιές κτλ) δεν περιλαμβάνεται η καλλιέργεια φυστικιάς στις προς αποζημίωση καλλιέργειες.  και ρωτά τον κ. Υπουργό θα ενταχθεί η ζημία των φυστικοπαραγωγών του Νομού Φθιώτιδας στις αποζημιωθείσες καλλιέργειες με ζημιογόνο αίτιο «Φυλλοβόλα δένδρα - κατ’ εξαίρεση ασφαλιστική κάλυψη» με κωδικό 109;"

Τι να έγινε αλήθεια τελικά; Δόθηκαν αποζημιώσεις για το φιστίκι; Με βάση την αρχή "όταν παίρνουμε δεν μιλάμε" συμπεραίνω ότι δόθηκαν. Και όμως κάνω λάθος "Έξω από το πακέτο Χατζηγάκη οι φυστικοπαραγωγοί του Δήμου Μακρακώμης. Παρά την προσπάθεια των Αγροτικών Συνεταιρισμών Μακρακώμης και Μάκρης καθώς και του Δήμου η απάντηση του ΕΛΓΑ είναι αρνητική
Ρωτάμε τον Υπουργό Γεωργίας καθώς και όποιον άλλο ξέρει... να μας απαντήσει ΓΙΑΤΙ" λέει στις 29/3/2009 ο bill στην σελίδα των μακρακωμιτών.

Πάντως ότι υπήρχε πρόβλημα καρπόδεσης υπήρχε, αλλά για το κτήμα μου ήταν η τρίτη συνεχή χρονιά και δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί και δεν ήξερα πως να αιτιολογήσω την αίτησή μου ή ένστασή μου στον ΕΛΓΑ.:

• το 2007,  η ΟΝ χρονιά μου, είχα ενδείξεις ότι μπορεί να έφταιγαν οι υψηλές θερμοκρασίες του χειμώνα 2006-2007. Το δέχθηκαν στην ένσταση. Τότε πρωτοεμφανίστηκε και η ψύλλα στα δένδρα μου. 20 χρόνια τώρα δεν θυμάμαι να είχαμε ποτέ. Έφταιγαν οι υψηλές θερμοκρασίες, κατέστρεψα τα ωφέλιμα με κάποιο εντομοκτόνο ή απλά τα δένδρα έγιναν ελκυστικά επειδή ποτίζονται και λιπαίνονται . Το νερό αρχίζει να μειώνεται.
  
• το 2008 ήταν η OFF χρονιά και είχα και ακαρπία, ίσως λόγω των βροχών του Απριλίου. Η ψύλλα συνεχίζει να είναι εκεί σε ανησυχητικό πληθυσμό. Χωρίς εντομοκτόνα από Ιούνιο και μετά και χωρίς νερό. Η παραγωγή λίγο μεγαλύτερη από πέρισυ.
  
• το 2009, ΟΝ χρονιά, είχα πάλι καρπόπτωση στο δέσιμο, αλλά αυτή τη φορά οι καρποί μαύρισαν νωρίς και έπεσαν τον Απρίλιο-Μάιο πριν φτάσουν το 1cm. Πιστεύω ότι έφταιγε το καμαροσπόριο γιατί έβρεχε κιόλας τον Απρίλιο και είχα και ξήρανση κλάδων (είδα και πολλές ελιές με ξεραμένα κλαδιά ενώ 2 νεαρά δένδρα μου ξεράθηκαν στον τόπο για να ξαναχτυπήσουν μετα από καταστροφή των ξεραμένων κλαδιών). Μάλλον την πάτησα επειδή είπα όχι στα διασυστηματικά μυκητοκτόνα νωρίς την άνοιξη και ο καιρός τότε ήταν βροχερός. Η ψύλλα εξαφανίστηκε. Γιατί; επειδή δεν πότισα καθόλου, επειδή ψέκασα μόνο μια φορά με εντομοκτόνο για το ευρύτωμο ή επειδή έριξα κοπριές και εμφανίστηκαν τίποτα ωφέλιμα. Η ιστορία θα μας πει. Η παραγωγή χειρότερη από το 2007.
  
• Το 2010 τα πράγματα δείχνουν καλά από μάτια, αν εξασφαλίσω και το νερό ....
  

Με αυτά διαπίστωσα πόσο πρωτόγονο είναι τελικά το σύστημα ασφάλισης της γεωργικής παραγωγής και πως έχει αναγκάσει τους αγρότες (επαγγελματίες και μη) να ψάχνουν για αποζημιώσεις με το παραμικρό, άσχετα αν είχαν ή όχι ζημιά (με επιστημονικά επιχειρήματα: "...γιατί οι άλλοι πήραν ή θα πάρουν" ή "... γιατί οι γεωπόνοι τα παίρνουν και το κράτος μας κλέβει").

Στις καλλιέργειές μας υπάρχουν ιστορικά στοιχεία σε κάθε κτήμα και λίγο πολύ μπορούμε να εκτιμήσουμε πόση παραγωγή περιμένουμε. Πολλοί το κάνουν από την προηγούμενη χρονιά και το προσαρμόζουν μόλις περάσει και ο Μάιος και ολοκληρωθεί η καρπόδεση και αποφασίζουν μέχρι πόσα έξοδα θα κάνουν και τα ιεραρχούν (λίπανση,φυτοπροστασία, άλλες εργασίες και επενδύσεις). Αλλά ακόμα και οι Αμερικάνοι (βιομήχανοι φιστικοπαραγωγοί) πέφτουν έξω. (βλέπε άρθρο)

Γιατί λοιπόν να μην αλλάξουμε λίγο το ασφαλιστικό σύστημα; Επιχειρήσεις έχουμε, όχι φιλόπτωχα ταμεία. Τώρα αν είναι βιώσιμες ή όχι, το συζητάμε. Δείτε τι περνάει από το μυαλό μου:

• πάμε στον ασφαλιστικό μας φορέα, αρχή της χρονιάς και λέμε εμείς τα προηγούμενα χρόνια είχαμε αυτά και φέτος, με τα λίγα που ξέρουμε, πάμε για τόσα κιλά, εκτιμούμε ότι η τιμή θα είναι αυτή, θα ρίξουμε λοιπόν τόσα χρήματα σε αυτές τις ανάγκες και ελπίζουμε να πάρουμε τόσα. Αυτό που κάνουμε όλοι δηλαδή.
• μας λέει και αυτός την εκτίμησή του με τους ειδικούς επιστήμονες (εκτιμητές, οικονομολόγους, διεθνείς παρατηρητές, κ.α.), που λέει ότι έχει (δεν εννοώ φυσικά του ευκαιριακούς συμβασιούχους), τα μοντέλα που ελπίζουμε ότι κάποια μέρα θα αποκτήσει  (όπως αυτοί που μας τρώνε τις αγορές) και ό,τι άλλες πληροφορίες διαθέτει,  και καταλήγουμε σε ένα προσδοκώμενο αποτέλεσμα και ένα συγκεκριμένο καλλιεργητικό σχέδιο, για τα οποία  συμφωνούμε να μας ασφαλίσει έναντι κάποιου αναλογικού ποσού.
  
• Στην πορεία το ξανασυζητάμε αν χρειαστεί.
  
• Αν δεν πιάσουμε το συμφωνηθέν αποτέλεσμα μας δίνει τη διαφορά  για το ποσό που μας ασφάλισε (χωρίς κόλπα) και συνεχίζουμε να ζούμε χωρίς να χρεωθούμε. Αν το πιάσουμε είμαστε πάτσι.ή μας επιστρέφει και χρήματα αν όλοι (μέτοχοι πιά) πάμε καλά και είμαστε μέσα Αν το ξεπεράσουμε, τότε του δίνουμε καβάντζα κάποια λεφτά (που θα έχουν συμφωνηθεί από την αρχή ως ποσοστό της διαφοράς) για να συνεχίσει να μας καλύπτει στην ανάγκη και ίσως για να μας αυξήσει την κάλυψη (και δεν πάμε να τα πιούμε τσίπουρα και πιάτα στα μπουζούκια να μας βλέπει και ο κόσμος και να μας φθονεί). Αν πούμε ψέματα ή κρύψουμε παραγωγή τότε μας μαυρίζει.

Αφού όλοι έχουμε καταλάβει πια ότι δεν θα γίνουμε πλούσιοι, απλά κάποια μεροκάματα παραπάνω θα  βγάζουμε με κόπο, γιατί να μην περάσουμε σε μια τέτοια ειλικρινή σχέση με τον ασφαλιστικό μας φορέα να πάψει και αυτός να μας βλέπει σαν κλέφτες και ψεύτες και να μπορέσει να λειτουργήσει καθαρά και ωραία με βάση τις αρχές της επιστήμης;

Προστέθηκε 20/12/2009:
Με το ισχύον σύστημα αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να εξασφαλίσουμε είναι μια εκτίμηση της απώλειας που έχουμε στο πέρασμα από την ανθοφορία στην καρπόδεση όπου παίζουν μεγάλο ρόλο οι καιρικές συνθήκες του Απριλίου. Οι περισσότεροι είμαστε εγκατεστημένοι σε παραδοσιακά σιτοπαραγωγικές περιοχές όπου οι βροχές του Απριλίου είναι "θεού δώρο". Αν ζητούσαμε απο τον ΕΛΓΑ να μας εγκαταστήσει αυτόματους μετεωρολογικούς σταθμούς που θα παρακολουθούμε, ίσως να είχαμε στοιχεία να τεκμηριώνουμε την επιτυχία ή όχι της γονιμοποίησης και να κινούμαστε ανάλογα νωρίς νωρίς και όχι την επόμενη χρονιά. Για την ώρα στον ΕΛΓΑ δεν υπάρχει τέτοιος "κωδικός ζημιάς".
Σημαντικό ρόλο επίσης λέγεται ότι παίζουν και οι βαθμοημέρες ψύχους για την επιτυχία της ανθοφορίας και καρπόδεσης. Το είδαμε και με το ήπιο καλοκαίρι 2006-2007, αλλά πάλι για ακαρπία μιλούσαμε. Ίσως να πρέπει και γι'αυτό να "ανοίξουμε κωδικό".

[Σημείωση: Δεν είμαι κανένας ειδικός σε αυτό το θέμα και παρακαλώ για τα σχόλιά σας για να διαμορφώσω καλύτερη άποψη. Κατά καιρούς κάτι διαβάζω για αναμόρφωση του συστήματος αλλά πάντα καταλήγω στο συμπέρασμα ότι το βλέπουν "ειδικοί" από πάνω προς τα κάτω και ποτέ  ανάποδα, ξεκινώντας από τον πελάτη. Αυτό θα γίνεται πάντα όσο "ο πελάτης" είναι επαίτης και όχι συνεργάτης-μέτοχος].