Πρωτοχρονιά 1998. Το όραμα της Αίγινας 12 χρόνια πριν.

Δώδεκα χρόνια πριν, η Ελλάδα παράγει, ξαφνικά από 5.500 τόνους,  9.000 τόνους κελυφωτό φιστίκι και η Αίγινα επιμένει να ζητά προστασία για τους 500 - 800 τόνους και να πιστεύει ότι όποιοι το δοκιμάζουν εκστασιάζονται και γίνονται εξαρτημένοι.

Αναλογιστείτε που μας οδήγησε αυτή η αλαζονεία, ο στρουθοκαμηλισμός και η πολιτική διάσπασης του ελληνικού κελυφωτού φιστικιού; 9.000 τόνους το 1997, 9.000 τόνους και σήμερα, στα χαρτιά των υπηρεσιών τουλάχιστον γιατί στην πραγματικότητα, ........ρωτήστε τους εμπόρους να σας πουν.

Προσπαθήστε να σκεφτείτε τώρα τι θα είχε γίνει αν 12 χρόνια πριν η Αίγινα είχε εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημά της με εξωστρέφεια και είχε γίνει το φυτώριο όλης της Ελλάδας, το φυτώριό μας, και το κέντρο έρευνας, ανάπτυξης και προώθησης του ελληνικού κελυφωτού φιστικιού της ξακουστής ποικιλίας Αιγίνης.

Πιστεύω ότι δεν θα αγοράζαμε σήμερα 20€/τεμ τα δενδρύλια, η Αίγινα θα έκανε εξαγωγές υψηλής προστιθέμενης αξίας δενδρυλίων στη Μεσόγειο (η Ισπανία διψάει) και θα είχε συγκεντρώσει το επιστημονικό εδιαφέρον και αναπτύξει τον συνεδριακό τουρισμό γύρω από το φιστίκι της Μεσογείου και θα είχαμε όλοι ένα μέρος να απευθυνθούμε για τα προβλήματά μας και όλοι ένα ξακουστό φιστίκι με μια ταυτότητα, Αιγίνης. Αυτό δεν θα πει ήπια ανάπτυξη εκμεταλλευόμενοι τα πλεονεκτήματα της κάθε περιοχής.

Αντί γι'αυτό η Αίγινα οραματίστηκε ότι κυνηγώντας τις τουρίστριες να δοκιμάσουν το φιστίκι της θα πάθουν εξάρτηση και έτσι θα μπορέσει στο μέλλον να το πουλήσει για χρυσό.  Που όμως!!... Η Αίγινα έχει ένα όλο και μικρότερο φιστίκι και η τουρίστρια τρέχει να φύγει από φόβο μην της βάλει ο "ταλιμπάν"  το χέρι βαθειά ...... στην τσέπη της. Και φυσικά στο τέλος έρχεται το κράτος να δώσει λύση, "αστυνομική" φυσικά, τι άλλο; Δείτε το βίντεο στη σελίδα jKtV - Το Αιγινήτικο φυστίκι στις ημέρες της κρίσης και θα καταλάβετε απο που η έμπνευση για την τουρίστρια.

Ποτέ δεν είναι όμως αργά. Σκεφτείτε το!!! (το όραμα ανάπτυξης εννοώ, όχι το φιστίκι στην τουρίστρια).

Αλήθεια τι έγινε με το 70.000 δρχ. ανά δύο χρόνια;