Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

Καιρός για κλάδεμα. Για να δούμε τι μας συμβουλεύουν οι ειδικοί

Τα παραγωγικά δένδρα μου συμπλήρωσαν 30 χρόνια ζωής και άρχισαν να φέυγουν σε ύψος και να επικαλύπτονται. Εδώ και μια δεκαετία λοιπόν έχω την ευκαιρία να κάνω πειράματα με το κλάδεμα.
Οι παλιοί λένε ότι δεν πρέπει να κλαδεύω. "Κόβε μόνο τα ξερά και τα λαίμαργα που βγαίνουν στη μέση. Μη κόβεις χοντρά κλαδιά". Γι άλλους η φιστικιά δεν κλαδεύεται. Πιστεύω ότι έχουν δίκιο μόνο όταν τα δένδρα αναπτύσσονται ξηρικά οπότε η ετήσια βλάστηση εχει μήκος της τάξης των 5 - 10 εκατοστών. Αν αφήσεις ακλάδευτα τα δένδρα που ποτίζονται και λιπαίνονται τα οποία κτυπάνε από 30 έως 70 εκατοστά ετήσια βλάστηση,  σε 10 χρόνια θα αγνατεύεις τους καρπούς στα 9 μέτρα ύψος και τότε θα είναι πιά δύσκολο να ανανεώσεις την βλάστηση στα χαμηλά.
Για να μην κάνω όμως κουβέντα καφενείου, λέω να δούμε καλύτερα τι λένε οι ειδικοί.  Ας μη ξεχνάμε ότι και τα δένδρα των ΗΠΑ κλείνουν τριάντα πέντε χρόνια από το 1975 έως το 2010.
Σε αυτήν εδώ τη σελίδα, εντόπισα λοιπόν άρθρο του 2006 στο οποίο μιλάει η Louise Ferguson (ερευνήτρια UC-DAVIS) και ο Kevin Herman (παραγωγός) σχετικά με την επίδραση του κλαδέματος στην μετρίαση του προβλήματος της παρενιαυτοφορίας και δίνονται συστάσεις κλαδέματος.
Κατά την άποψη της Ferguson μειώνοντας με το κλάδεμα την παραγωγή την ON χρονιά μπορεί βραχυπρόθεσμα να φαίνεται ότι χάνουμε, στην πραγματικότητα όμως κερδίζουμε σε βάθος επταετίας καθότι αυξάνονται οι αποδόσεις την ΟFF χρονιά και μειώνεται η διαφορά μεταξύ OFF - ON χρονιάς.
Ο Herman (παραγωγός στην Madera - California) κλαδεύει τα δένδρα του κάθε χρόνο κορυφολογώντας την μια χρονιά και κόβοντας τα πλαϊνά κλαδιά την επόμενη. Υπολογίζει ότι το κλάδεμα μειώνει την στρεμματική παραγωγή την ON χρονιά σχεδόν 22,4 kg/στρέμμα (200 lb/acre) αλλά αυξάνει την παραγωγή τις OFF χρονιάς κατά 45 kg/στρέμμα (400 lb/acre). Με τις σημερινές τιμές παραγωγού ($2/pound = 3,07 €/kg, 15/1/2010)  μια αύξηση 23 κιλών κατά μέσο όρο μεταφράζεται σε κέρδος 70 €/στρέμμα (400 $/acre). Από την άλλη το ετήσιο κλάδεμα κοστίζει στον Herman από 4 έως 13 €/στρέμμα ($25 - $75 per acre). "Οποιαδήποτε στιγμή θα ξόδευα 13€ για να πάρω 70€" λεει.
Η προσέγγιση της Ferguson's όμως δεν είναι ακόμα τελειοποιημένη, λέει το άρθρο. Οι αποδόσεις κάνουν βαθειά βουτιά την χρονιά μετά το πρώτο αυστηρό κλάδεμα και για να είναι οικονομικό το κλάδεμα γίνεται με γιγάντια μηχανικά μέσα. Σχεδόν στο μέγεθος ενός φορτωτή αυτά τα μηχανήματα είναι εξοπλισμένα με 4 περιστρεφόμενους πριονόδισκους διαμέτρου ενός μέτρου ο καθένας. Είναι τρομακτικά, θορυβώδη και οι πριονόδισκοι είναι τεράστιοι" λέει η Ferguson. "Οι περισσότεροι από εμάς στεκόμαστε μακριά από το δρόμο τους".  Ο Herman διηγείται για κάποιον που στάθμευσε το φορτηγό του στο τέλος μιας σειράς δένδρων ένα πρωϊνό με ομίχλη "Οι περιστρεφόμενες λεπίδες ενός κλαδευτικού, πριόνισαν το φορτηγό στη μέση πριν ο χειριστής προλάβει να το δει." Ευτυχώς δεν ήταν κανείς μέσα.
Σε μικρότερες εκτάσεις το κλάδεμα γίνεται χειροκίνητα με απλό τηλεσκοπικό πριόνι ή κλαδευτήρι, αργά το φθινόπωρο ή νωρίς το χειμώνα. Μετά τη συγκομιδή μιας καλής ON χρονιάς,  συμβουλέυει η Ferguson, κλαδέψτε τα κλαδιά πίσω στο ξύλο δύο χρόνων. "Την επόμενη χρονιά το ξύλο θα σχηματιστεί κάτω από το ξύλο το οποίο μόλις καρποφόρησε. 

Αυτό το τελευταίο εφαρμόζω και εγώ, με κάποιες παραλαγές (κόβω πιο χαμηλά). Το πρόβλημα είναι ότι κάθε κλαδί που κορυφολογείς ξανασχηματίζει ανθοφόρους οφθαλμούς μόνο μετά από 3 χρόνια (1,2 χρονιά βλαστικό, 3 χρονιά καρποφόρο, 4 χρονιά συγκομιδή). Στην πράξη, κόβεις 2 χρόνια ανάπτυξης, δηλαδή περίπου 60 εκατοστά - 1,5 μέτρο ξύλο και όταν θα ξαναπάρεις καρπό 4 χρόνια μετά, αυτός θα βρίσκεται  1,2 - 2,8 μέτρα πιο ψηλά !!!. Αντίθετα, το κλαδί που είχε καρπό φέτος θα ξαναέχει την μεθεπόμενη χρονιά, 2 χρόνια μετά, αν δεν το κορρυφολογήσεις, ενώ η ανάπτυξη σε μήκος δεν είναι και τόσο μεγάλη όσο απομακρύνεται η κορυφή από τη βάση του κλαδιού. Η αλήθεια είναι όμως ότι μετά το κορυφολόγημα τα νέα κλαδιά που σχηματίζονται στις κορυφές, είναι πιο υγιή και εύρωστα  και σχηματίζουν καλύτερης ποιότητας καρπούς.
Ας δούμε όμως και καμία πιο πρόσφατη δημοσίευση.
O Craig Kallsen, to 2007 σε αυτήν τη σελίδα υπενθυμίζει τα αποτελέσματα σχετικών ερευνών, μεταξύ των οποίων και αυτής της Louise Ferguson που είπαμε παραπάνω, και προσπαθεί να προτείνει τρόπους για τον έλεγχο του μεγέθους των δένδρων.
Λέει λοιπόν ο Craig:
Δεν έχουν πραγματοποιηθεί επιστημονικές δοκιμές για να δοθούν στους παραγωγούς οδηγίες για τον καλύτερο τρόπο κλαδέματος των δένδρων φιστικιάς. Τι πρέπει να κάνουν λοιπόν οι παραγωγοί;
Παρατηρήσεις σε κάποια μεγάλης ηλικίας δένδρα στην δυτική πλευρά της κοιλάδας San Joaquin δείχνουν ότι αυτή η έλλειψη πληροφοριών μεταφράζεται σε δισταγμό των παραγωγών να ελέγξουν το ύψος των δένδρων από φόβο μη χάσουν παραγωγή. Η συνήθης πρακτική της βιομηχανίας είναι να κλαδέυει κλαδιά στο ετήσιο κλαδί 2 έως τρία βλαστικά μάτια πάνω από το ανθοφόρο μάτι. Αυτά τα βλαστικά μάτια θα παρέχουν θέσεις για νέα ανάπτυξη την επόμενη χρονιά.
Φυσικά, συνεχίζοντας αυτήν την πρακτική επ αόριστον καταλήγει σε ακόμά μεγαλύτερα δένδρα. Σε μερικούς δενδρώνες, το υπερβολικό ύψος των δένδρων έχει ως αποτέλεσμα σε υπερβολική σκίαση των χαμηλών κλαδιών με αποτέλεσμα την απώλεια, καρπών, ξύλου και φυλλικής επιφάνειας. Η σκίανση καταλήγει σε αυξημένη υγρασία στο φύλλωμα του δένδρου και αυξημένα μυκητολογικάπροβλήματα, όπως η Alternaria. Τα ψηλά δένδρα κάνουν την συγκομιδή λιγότερο αποτελεσματική. Τα μακριά κλαδιά απορροφούν την ενέργεια που μπορεί να μεταφέρει ο δονητής στα τσαμπιά και έχει ως αποτέλεσμα οι καρποί να πέφτουν έξω από την επιφάνεια συλλογής.

Παρά το γεγονός ότι δεν έχουν γίνει ειδικές μελέτες κλαδέματος, υπάρχουν σχετικές επιστημονικές πληροφορίες. Η έρευνα δείχνει ότι οι φιστικιές μπορουν να εξισσοροπήσουν, μέχρι ένα βαθμό, την απομάκρυνση των οφθαλμών σε μια μεριά του δένδρου παράγοντας περισσότερους ή βαρύτερους καρπούς στους υπόλοιπους καρπούς σε άλλες μεριές του δένδρου. Επίσης, εφόσον οι φιστικιές παρενιαυτοφορούν,η απώλεια παραγωγής ως αποτέλεσμα του κλαδέματος που παρατηρείται τη μιαχρονιά, αντισταθμίστηκε από την αυξημένη παραγωγή την επόμενη χρονιά. Δεν χρειάζονται τεράστια δένδρα για τεράστιες αποδόσεις. Σχετικά μικρά δένδρα 10 φύλλων (~ 10 ετών) στη Νότια κοιλάδα San Joaquin Valley είναι ικανά να παράγουν 227 kg/στρέμμα, (5000 pounds) ξηρού βάρους καρπών. 
Η Δρ. Louise Ferguson, σε συνεργασία με άλλους επιστήμονες, απέδειξε ότι δύο διαδοχικές χρονιές μηχανικού κορυφολογήματος ώριμων δένδρων της ποικιλίας Κέρμαν εμβολιασμένων σε P. atlantica, μείωσε την παρενιαυτοφορία χωρίς να επηρεάσει την συνολική παραγωγή τα επόμενα 5 χρόνια. Σημείωσε επίσης ότι κόβοντας το ξύλο ηλικίας 3 ή 4 ετών κατά το μηχανικό κλάδεμα των πλαινών από τις δύο μεριές του δένδρου, μείωσε την συνολική παραγωγή τα επόμενα 6 χρόνια.
Ο γεωργικός σύμβουλος Bob Beede κλάδεψε πειραματικά έναν δενδρώνα με μεγάλα δένδρα ηλικίας 16 ετών P. integerrima (φυτεμένα σε αποστάσεις 5 Χ 5).  Βρήκε ότι ενώ το κόψιμο πλαινών κάθε δύο σειρές σε διαδοχικές χρονιές δεν μείωσε σημαντικά την συνολική παραγωγή, ήπιο μηχανικό κορυφολόγημα (αφαίρεση σχεδόν 50% των ανθοφόρων οφθαλμών στην κορυφή του δένδρου) πριν τηνΟΝ χρονιά σε διαδοχικούς κύκλους, την μείωσε. Ανέφερε επίσης ότι το διετές κοψιμο πλαγίων από τις δύο μεριές ήταν καταστροφικό για την αθροιστική παραγωγή.
Ξεκάθαρα, προσπαθώντας να ελέγξει κανείς το μέγεθος των δένδρων, όσο τα δένδρα είναι ώριμα, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα σημηαντική απώλεια παραγωγής. Με τις παραπάνω μελέτες στο μυαλό, εξετάζονται παράγοντες που θαμπορούσαν να επηρεάσουν τον ρυθμό με τον οποίο μεγαλώνουν τα  δένδρα. Αργότερεα, πιθανοί τρόποι εξάλειψης αυτών των παραγόντων συζητιούνται σε σχέση με τη διαχείριση του μεγέθους, σχήματος και παραγωγής των δένδρων.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΔΕΝΔΡΩΝ
Παράγοντας πρώτος: Γρήγορη ανάπτυξη των δένδρων
Μεγάλου μεγέθους δένδρα φιστικιάς είναι ένα αναπτυσσόμενο πρόβλημα στα δυτικά της κοιλάδας San Joaquin.  Οι συνθήκες εδώ φαίνεται να είναι ιδανικές για την ανάπτυξη των δένδρων. Τα εδάφη είναι βαθειά, με επάρκεια βορίου, και ασβεστούχα και οι μονάδες θέρμανσης αθροίζονται γρήγορα το καλοκαίρι. Ως απότέλεσμα του προβλήματος των Βερτιτσιλιώσεων (Verticillium wilt fungus), τα δένδρα φυτεύονται σε υποκείμενα της P.integerrima. Τα δενδρα που μπολιάζονται σε υποκείμενο P. integerrima ή σε υβρίδια αυτής είναι πιο εύρωστα από αυτά σε P. atlantica. Το αποτέλεσμα είναι ένα μεγαλύτερο δένδρο το οποίο αποδίδει καλή παραγωγή γρηγορότερα.

Παράγοντας δεύτερος: Μικρές αποστάσεις δένδρων
Τα δένδρα φιστικιάς, ιστορικά, φυτεύονταν σχετικά κοντά στην Καλιφόρνια. Υπάρχουν πολλοί καλοί λόγοι γι'αυτό. Μικρές αποστάσεις φύτευσης (συνήθως μικρότερες από  5,5 μέτρα (18 feet) μεταξύ δένδρων και 6 μέτρα μεταξύ των σειρών) δίνουν υψηλότερη στρεμματική παραγωγή ειδικά όσο τα δένδρα είναι μικρά, γιατί υπάρχουν περισσότερα δένδρα ανά στρέμμα. Επίσης,εφόσον τα δένδρα θα συγκομιστούν με δόνητές και πλαίσια συλλογής, το μέγεθος των δένδρων πρέπει να διαχειρίζεται ετσι ώστε οι καρποί να μην πέφτουν έξω από την επιφάνεια του πλαισίου συλλογής. Εφόσον το τυπικό πλαίσιο έχει μήκος περίπου 6 μέτρων, δημιουργούνται προβλήματα στην συλλογή των καρπών αν τα δενδρα απέχουν περισσότερο από 6 μέτρα στις σειρές. Παρόλα αυτά, αν τα δένδρα είναι φυτεμένα πολύ κοντά, η μεταξύ τους σκίανση και επικάλυψη γίνεται γηγορότερα.  Όταν τα δένδρα αρχίζουν να σκιάζονται μεταξύ τους, η μόνη κατεύθυνση που απομένει να αναπτυχθούν είναι προς τα πάνω. Τα κλαδιά υπό σκιά, έχουν την τάση να γίνονται λεπτότερα και να εκτείνονται προς το φως.


Παράγοντας τρίτος:  η μόρφωση των δένδρων (tree training)
Τα κλαδιά που βγαίνουν μέσα στα δένδρα τα οποία είναι ήδη πυκνά ανταγωνίζονται για φως και παραγωγή. Αυτά τα πυκνά φυλλώματα των παλιών δένδρων είναι συνήθως το απότέλεσμα του πως μορφώθηκαν τα δένδρα στην αρχή. Συνήθως τα δένδρα των παλιών δενδρώνων χαρακτηρίζονται από λεπτά εσωτερικά μπράτσα (scaffolds) που βγαίνουν χαμηλά στο δένδρο και δεν διακλαδίζονται.  

Αυτή η έλλειψη διακλαδώσεων ενός κλάδου είναι το αποτέλεσμα των πολλών μπράτσων που παρέμειναν στο δένδρο κατά την μόρφωση τα πρώτα χρόνια αό τη φύτευση. Πυκνά κλαδιά δεν έχουν χώρο να διακλαδωθούν καθώς αναπτύσσονται λόγω ανταγωγνισμού με τα γειτονικά τους. Το πιθανό αποτέλεσμα είναι ένα μεγάλο δένδρο με τυχαία και ασθενή κεντρικά κλαδιά μπράτσα.  Αυτά τα μπράτσα θα τείνουν να διπλώσουν προς τη μέση μόλις γεμίζουν φύλλα και καρπούς.
Παράγοντας τέταρτος: μεγάλο κόστος κλαδέματος με το χέρι
Το να στείλει κανείς κλδευτικά συνεργεία με τηλεσκοπικά εργαλεία και άλλα εργαλεία χειρός, μπορεί να είναι μια ακριβή επέμβαση. Η αποφυγή του κλαδέματος με το χέρι είναι πειρασμός, ειδικά μια χρονιά μικρής παραγωγής (OFF) όταν το εισόδημα είναι μειωμένο. Η δυσκολία να βρει κανείς εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό για αυτήν την δουλειά αυξάνει. Τα άλλα άσχημα νέα είναι ότι το κόστος του κλαδέματος με το χέρι μπορεί μόνο να αυξηθεί.


ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΔΕΝΔΡΩΝΑ ΜΕ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΜΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΔΕΝΔΡΩΝ
Όπως συζητήθηκε και προηγουμένως, δεν υπάρχουν επιστημονικά πειράματα σχεδιασμένα για σύγκριση πιθανών στρατηγικών αύξησης της παραγωγής διατηρώντας το μέγεθος των δένδρων από τη φύτευση έως την ωριμανση. Παρόλα αυτά βασιζόμενοι στον παραπάνω εντοπισμό των παραγόντων που συμβάλλουν στην αύξηση του μεγέθους των δένδρων, υποδεικνύονται στρατηγικές για τον περιορισμό του μεγέθους των δένδρων σε μελλοντικές φυτεύσεις.
Παράγοντας πρώτος: Η γρήγορη ανάπτυξη των δένδρων
Η γρήγορη ανάπτυξη τουλάχιστον νωρίς στη ζωή τυ δένδρου πιθανά να αξίζει να προωθείται. Τα δένδρα φαίνεται να πρέπει να φτάσουν σε ένα συγκεκριμένο μέγεθος μέχρι να παράγουν αρκετούς καρπούς που να συμφέρει να συγκομιστούν.  Στην δυτική μεριά της νότιας San Joaquin Valley, μερικά τεμάχια αγγίζουν την πλήρη ωρίμανση στο 9ο φύλλο (~ ?7ο? έτος νομίζω).  Μόλις ο δενδρώνας φτάσει στην πλήρη παραγωγή, μπορεί να συνιστάται η μείωση των λιπασμάτων και των αρδεύσεων. Παραπάνω λίπανση και άρδευση μπορεί να ενισχύει την άχρηστη και μη παραγωγική βλαστική ανάπτυξη η οποία θα προκαλέσει ανταγωνισμό για το φως μεταξύ των κλαδιών του δένδρου και μεταξύ γειτονικών δένδρων. Ο στόχος αυτής της στρατηγικής είναι να βρεθούν επίπεδα άρδευσης και λίπανσης τα οποία θα υποστηρίξουν την μεγάλη παραγωγή μειώνοντας την ανάγκη κλαδέματος. Η αυτόματα ελεγχόμενη άρδευση με πιεσόμετρα εδάφους σε συνδυασμό με αναλύσεις φύλλων μπορεί να είναι χρήσιμα εργαλεία πειραματικής εφαρμογής για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος.

Παράγοντας δεύτερος: η αποστάσεις των δένδρων
Επειδή τα δένδρα μεγαλώνουν πολύ γρήγορα στη δυτική μεριά της νότιας San Joaquin Valley, οι παραγωγοί έχουν λίγο χρόνο γιανα απολαύσουν τα ωφέλη των πρώτων συγκομιδών των πυκνά φυτεμένων δένδρων και περισσότερο χρόνο να πληρώνουν για το κλάδεμα που χρειάζεται για να διατηρούνται τα μεγάλα δένδρα διαχωρισμένα για αποτελεσματική συγκομιδή. Αυτή η παρατήρηση υποδεικνύει ότι τα δένδρα φιστικιάς θα μπορούσαννα φυτεύονται σε μεγαλύτερες αποστάσεις, σε αυτήν την περιοχή της Καλιφόρνια.

Παρά το γεγονός ότι οι αποστάσεις των δένδρων περιορίζονται από το μέγεθος του εξοπλισμού συγκομιδής, 6 μέτρα μεταξύ γραμμών και 6 μέτρα μεταξύ δένδρων φαίνεται οικονομικά καλή επιλογή. Μεγαλύτερη απόσταση στη γραμμή μπορεί να έχει αρκετά πλεονεκτήματα. Τα δένδρα θα μπορούν να κουρεύονται όχι μόνο κατά μήκος των σειρών, αλλά η μεγαλύτερη απόσταση θα έδινε χώρο να κουρεύονται και κάθετα στις σειρές (σταυρωτό κούρεμα). Το κούρεμα και τωντεσσάρων πλευρών θα μπορούσε να γίνεται με κάποιο πολυετές πρόγραμμα εναλλαγής. Η μεγαλύτερη απόσταση σε συνδυασμό με διαστήματα ελαφρού κλαδέματος και στις δυο πλευρές, θα μείωνε και την σκίανση μεταξύ των δένδρων. 
Μικρότερη σκίανση θα μείωνε περισσότερο τον ανταγωνισμό για το φως και την παραγωγή κλαδιών που τείνουν προς το φως. Ελαφρύ μηχανικό κορυφολόγημα, ίσως μια φορά κάθε τρία ή τέσσερα χρόνια, θα περιόριζε το ύψος των δένδρων, και το καρποφόρο ξύλο θα αναπτύσσονταν σε όλη την περίμετρο της κόμης του δένδρου και όχι μόνο στην κορυφή, όπως συμβαίνει τώρα σε μερικούς πυκνούς δενδρώνες.Ίσως ένα δένδρο 4 μέτρα ύψος (12 ή 13 πόδια) να είναι ο στόχος και όχι 5 μέτρα ή ακόμα ψηλότερα που βλέπουμε τώρα σε μερικούς δενδρώνες.
Το μηχανικό πλαγιοκούρεμα και κορυφολόγημα θάπρεπε ίσως να ξεκινά σχετικά νωρίς στον κύκλο ζωής του δένδρου, στοχέυοντας στο κόψιμο σχετικά λίγου φυτικού υλικού πιο συχνά. Τα δένδρα θα καταλήξουν κοντύτερα και φαρδύτερα απόότι τα ψηλά και κλειστά δένδρα που βλέπουμε τώρα σε πολλούς δενδρώνες. Κοντύτερα δένδρα θα παρήγαγαν τον ίδιο αριθμό καρπών με τα ψηλότερα καθότι η παραγωγική περιοχή των δένδρων παραμένει η ίδια. Με κοντύτερα δένδρα η παραγωγική περιοχή είναι πιο κοντά στο έδαφος και μεγαλύτερη επιφάνεια εκτείθεται σε υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας. Τα χαμηλά δένδρα μπορεί να είναικαι πιο αποτελεσματικά στην δόνηση για τη συγκομιδή και στους ψεκασμούς φυτοπροστασίας.
Ένα πιο συχνό μηχανικό κλάδεμα θα μείωνε και την παρενιαυτοφορία. Το να προσπαθεί κανείς να κυνηγά την κορυφή στα μεγάλα δένδρα θα έχει ως αποτέλεσμα το τεράστιο χάσιμο παραγωγής που σχετίζεται με την απομάκρυνση  μεγάλων μπράτσων 1 μέτρου από την κορυφή του δένδρου ή 60 εκατοστων κάθε 2 περάσματα.  Τα κλαδέματα συτού του τύπου καταστρέφουν την μορφή του δένδρου αφηνοντας πολύ λίγο ξύλο μεσαίου μεγέθους για την γρήγορη αντικατάσταση του καρποφόρου ξύλου. οι παραγωγοί με πολύμεγάλα δένδρα δεν έχουν πολύ ελκυστικές επιλογές.

Παράγοντας τρία: η μόρφωση των δένδρων
Το μηχανικό κλάδεμα μπορεί να μειώνει την ποσότητα κλαδέματος με το χέρι που απαιτείται, αλλά κάποιο εσωτερικό κλάδεμα θα χρειάζεται πάντα.

Το να βασίζεται κανείς περισσότερο στο μηχανικό κλάδεμα έχει τον κίνδυνο να παράγει ένα δένδρο το οποίο δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα κουτί κυτταρίνης (εννοεί μόνο ξύλο). Η ποσότητα εσωτερικού κλαδέματος που απαιτείται μπορεί να περιοριστεί από την αυστηρότερη μόρφωση τουδένδρου τα πρώτα χρόνια μετά τη φύτευση.
Η μόρφωση ξεκινά από την πρώτη χειμερινή περίοδο μετά τη φύτευση. Η μόρφωση συχνά περιλαμβάνει ένα συνδυασμό κλαδέματος μικρών κλαδιών (i.e. branch removal) και κορυφολογήματος.(i.e. branch shortening).  Όπου γίνεται κόψιμο κορυφής, αναπτύσσονται δύο ή τρεις βλαστικοί οφθαλμοί κάτω από το σημείο κοπής, που παράγουν δυο ή τρείς νέους βλαστούς. Αν το κορυφολόγημα ενισχυθεί με αραίωμα, μια γεωμετρική αύξηση των νέων βλαστών προκύπτει χαμηλά στο δένδρο τα πρώτα χρόνια μόρφωσης. Σε αντίθεση, με το να ενισχύονται τα αραιώματα τα πρώτα χρόνια και τα κορυφολογήματα αργότερα το μεγαλύτερο μέρος του δένδρου προκύπτει ψηλότερα. Μειώνοντας τον αριθμό κλάδων χαμηλά στο δένδρο, μεγάλα, λεπτά κλαδιά, τα οποία δεν έχουν χώρο να διακλαδωθούν μειώνονται καθώς και ο ανταγωνισμός για το φως μεταξύ κλαδιών. Ένα πιο ανοικτό δένδρο θα σχηματιστεί το οποίο είναι πιο εύκολο στο χειρισμό με μηχανικό κλάδεμα γιατί το καρποφόρο ξύλο θα σχηματιστεί σε μεγαλύτερο βάθος στην κόμη του δένδρου, και το μηχανικό κλάδεμα δεν θα καταστρέφει την παραγωγή.

Παράγοντας τέταρτος: Υψηλό κόστος κλαδέματος με το χέρι.
Η εξάρτηση από τα ξένα εργατικά χέρια, και με τι ρυθμό το κόστος τους θα αυξάνεται, είναι μια σημαντική ανησυχία των παραγωγών και είναι πέρα από τον έλεγχο του παραγωγού. Το να βλέπει κανείς τα δένδρα να γίνονται όλο και ψηλότερα, και τους δενδρώνες όλο και πιο σκιώδεις, είναι άλλη μια έννοια, η οποία φαίνεται να έχει μια όχι εύκολη λύση. Η συχνότερη χρήση μηχανικού κλαδέματος θα μειώσει το κόστος κλαδεμάτων σε σχέση με το κλάδεμα με το χέρι που εφαρμόζεται σήμερα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Βασιζόμενοι στις τρέχουσες παρατηρήσεις σε κάποιους δενδρώνες στην δυτική πλευτά της νότιας San Joaquin Valley, η αύξηση του ύψους των δένδρων είναι πρόβλημα για τους παραγωγούς. Ενδεχομένως ο παραγωγός να πρέπει να διακινδυνέυσει να χάσει κάποια παραγωγή για να διατηρήσει τα δένδρα σε εύχρηστο ύψος. Η ερώτηση που τίθεται είναι αν είναι καλύτερο να ξοδέψει κανείς κάποια χρήματα και να διακινδυνέυσει να χάσει παραγωγή τώρα, ή να το αναβάλλει για πολύ αργότερα. Αυτό το άρθρο προτείνει ότι θα συνέφερε τον παραγωγό να αρχίσει να σκέφτεται την διαχείριση του μεγέθουςτου δένδρου πριν ακόμα φυτευτούν τα δένδρα και να το σκέφτεται κάθε χρόνο από εκεί και πέρα. Το δένδρο της φιστικιάς έδειξε εξαιρετική ικανότητα αντιστάθμισης των ετήσιων ελαφρών κλαδεμάτων. Τονα περιμένει κανείς μέχρι τα πυκνο φυτεμένα δένδρα να γίνουν 20 ετών πριν θέσει το πρόβλημα των υψηλών δένδρων θα περιορίσει σίγουρα τις επιλογές του παραγωγού και ενδεχομένως να έχει ως αποτέλεσμα έναν λιγότερο παραγωγικό και με περισσότερα έξοδα δενδρώνα.


Τι καταλάβατε; Εγώ κατάλαβα λοιπόν ότι επίσημα, δεν ξέρουμε και πολλά για τη σχέση ανάπτυξη - κλάδεμα - παραγωγή, αλλά μπορούν να δοθούν κάποιες συστάσεις με βάση παρατηρήσεις.
  • αν "έφυγαν" τα δένδρα καλό θα είναι να γίνει αυστηρό κλάδεμα να κλαδευτούν να κατέβουν σε προσιτό ύψος, μέχρι 5 μέτρα, με χάσιμο όμως παραγωγής και καταστροφή του σχήματος. Εκτός αν αυτό γίνει σταδιακά.
  • αν είναι ακόμα χαμηλά, καλό είναι κάθε χρόνο να γίνονται αραιώματα και μικροκορυφολογήματα για να διατηρείται καρποφόρο ξύλο σε χαμηλό ύψος και για καλύτερο αερισμό και φωτισμό.
Πρόσφατα δημοσιεύτηκε και μια άλλη εργασία από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλφόρνια με θέμα την απόκριση των ετήσιων βλαστών νεαρών και ώριμων δένδρων στο κορυφολόγημα με διαφορετικά υποκείμενα (Spann, T.M., Beede, R.H., and Dejong, T.M., 2008. Neoformed growth responses to dormant pruning in mature and immature trees grown on different rootstocks. Journal of Horticultural Science and Biotechnology 83:137-142). Πρακτικά συμπεράσματα από αυτήν την εργασία προσπαθεί να βγάλει ο Craig Kallsen σε αυτό το φυλλάδιο, τα οποία θα δούμε στη συνέχεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου