Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

Καιρός για κλάδεμα. Για να δούμε τι μας συμβουλεύουν οι ειδικοί

Τα παραγωγικά δένδρα μου συμπλήρωσαν 30 χρόνια ζωής και άρχισαν να φέυγουν σε ύψος και να επικαλύπτονται. Εδώ και μια δεκαετία λοιπόν έχω την ευκαιρία να κάνω πειράματα με το κλάδεμα.
Οι παλιοί λένε ότι δεν πρέπει να κλαδεύω. "Κόβε μόνο τα ξερά και τα λαίμαργα που βγαίνουν στη μέση. Μη κόβεις χοντρά κλαδιά". Γι άλλους η φιστικιά δεν κλαδεύεται. Πιστεύω ότι έχουν δίκιο μόνο όταν τα δένδρα αναπτύσσονται ξηρικά οπότε η ετήσια βλάστηση εχει μήκος της τάξης των 5 - 10 εκατοστών. Αν αφήσεις ακλάδευτα τα δένδρα που ποτίζονται και λιπαίνονται τα οποία κτυπάνε από 30 έως 70 εκατοστά ετήσια βλάστηση,  σε 10 χρόνια θα αγνατεύεις τους καρπούς στα 9 μέτρα ύψος και τότε θα είναι πιά δύσκολο να ανανεώσεις την βλάστηση στα χαμηλά.
Για να μην κάνω όμως κουβέντα καφενείου, λέω να δούμε καλύτερα τι λένε οι ειδικοί.  Ας μη ξεχνάμε ότι και τα δένδρα των ΗΠΑ κλείνουν τριάντα πέντε χρόνια από το 1975 έως το 2010.
Σε αυτήν εδώ τη σελίδα, εντόπισα λοιπόν άρθρο του 2006 στο οποίο μιλάει η Louise Ferguson (ερευνήτρια UC-DAVIS) και ο Kevin Herman (παραγωγός) σχετικά με την επίδραση του κλαδέματος στην μετρίαση του προβλήματος της παρενιαυτοφορίας και δίνονται συστάσεις κλαδέματος.
Κατά την άποψη της Ferguson μειώνοντας με το κλάδεμα την παραγωγή την ON χρονιά μπορεί βραχυπρόθεσμα να φαίνεται ότι χάνουμε, στην πραγματικότητα όμως κερδίζουμε σε βάθος επταετίας καθότι αυξάνονται οι αποδόσεις την ΟFF χρονιά και μειώνεται η διαφορά μεταξύ OFF - ON χρονιάς.
Ο Herman (παραγωγός στην Madera - California) κλαδεύει τα δένδρα του κάθε χρόνο κορυφολογώντας την μια χρονιά και κόβοντας τα πλαϊνά κλαδιά την επόμενη. Υπολογίζει ότι το κλάδεμα μειώνει την στρεμματική παραγωγή την ON χρονιά σχεδόν 22,4 kg/στρέμμα (200 lb/acre) αλλά αυξάνει την παραγωγή τις OFF χρονιάς κατά 45 kg/στρέμμα (400 lb/acre). Με τις σημερινές τιμές παραγωγού ($2/pound = 3,07 €/kg, 15/1/2010)  μια αύξηση 23 κιλών κατά μέσο όρο μεταφράζεται σε κέρδος 70 €/στρέμμα (400 $/acre). Από την άλλη το ετήσιο κλάδεμα κοστίζει στον Herman από 4 έως 13 €/στρέμμα ($25 - $75 per acre). "Οποιαδήποτε στιγμή θα ξόδευα 13€ για να πάρω 70€" λεει.
Η προσέγγιση της Ferguson's όμως δεν είναι ακόμα τελειοποιημένη, λέει το άρθρο. Οι αποδόσεις κάνουν βαθειά βουτιά την χρονιά μετά το πρώτο αυστηρό κλάδεμα και για να είναι οικονομικό το κλάδεμα γίνεται με γιγάντια μηχανικά μέσα. Σχεδόν στο μέγεθος ενός φορτωτή αυτά τα μηχανήματα είναι εξοπλισμένα με 4 περιστρεφόμενους πριονόδισκους διαμέτρου ενός μέτρου ο καθένας. Είναι τρομακτικά, θορυβώδη και οι πριονόδισκοι είναι τεράστιοι" λέει η Ferguson. "Οι περισσότεροι από εμάς στεκόμαστε μακριά από το δρόμο τους".  Ο Herman διηγείται για κάποιον που στάθμευσε το φορτηγό του στο τέλος μιας σειράς δένδρων ένα πρωϊνό με ομίχλη "Οι περιστρεφόμενες λεπίδες ενός κλαδευτικού, πριόνισαν το φορτηγό στη μέση πριν ο χειριστής προλάβει να το δει." Ευτυχώς δεν ήταν κανείς μέσα.
Σε μικρότερες εκτάσεις το κλάδεμα γίνεται χειροκίνητα με απλό τηλεσκοπικό πριόνι ή κλαδευτήρι, αργά το φθινόπωρο ή νωρίς το χειμώνα. Μετά τη συγκομιδή μιας καλής ON χρονιάς,  συμβουλέυει η Ferguson, κλαδέψτε τα κλαδιά πίσω στο ξύλο δύο χρόνων. "Την επόμενη χρονιά το ξύλο θα σχηματιστεί κάτω από το ξύλο το οποίο μόλις καρποφόρησε. 

Αυτό το τελευταίο εφαρμόζω και εγώ, με κάποιες παραλαγές (κόβω πιο χαμηλά). Το πρόβλημα είναι ότι κάθε κλαδί που κορυφολογείς ξανασχηματίζει ανθοφόρους οφθαλμούς μόνο μετά από 3 χρόνια (1,2 χρονιά βλαστικό, 3 χρονιά καρποφόρο, 4 χρονιά συγκομιδή). Στην πράξη, κόβεις 2 χρόνια ανάπτυξης, δηλαδή περίπου 60 εκατοστά - 1,5 μέτρο ξύλο και όταν θα ξαναπάρεις καρπό 4 χρόνια μετά, αυτός θα βρίσκεται  1,2 - 2,8 μέτρα πιο ψηλά !!!. Αντίθετα, το κλαδί που είχε καρπό φέτος θα ξαναέχει την μεθεπόμενη χρονιά, 2 χρόνια μετά, αν δεν το κορρυφολογήσεις, ενώ η ανάπτυξη σε μήκος δεν είναι και τόσο μεγάλη όσο απομακρύνεται η κορυφή από τη βάση του κλαδιού. Η αλήθεια είναι όμως ότι μετά το κορυφολόγημα τα νέα κλαδιά που σχηματίζονται στις κορυφές, είναι πιο υγιή και εύρωστα  και σχηματίζουν καλύτερης ποιότητας καρπούς.
Ας δούμε όμως και καμία πιο πρόσφατη δημοσίευση.
O Craig Kallsen, to 2007 σε αυτήν τη σελίδα υπενθυμίζει τα αποτελέσματα σχετικών ερευνών, μεταξύ των οποίων και αυτής της Louise Ferguson που είπαμε παραπάνω, και προσπαθεί να προτείνει τρόπους για τον έλεγχο του μεγέθους των δένδρων.
Λέει λοιπόν ο Craig:
Δεν έχουν πραγματοποιηθεί επιστημονικές δοκιμές για να δοθούν στους παραγωγούς οδηγίες για τον καλύτερο τρόπο κλαδέματος των δένδρων φιστικιάς. Τι πρέπει να κάνουν λοιπόν οι παραγωγοί;
Παρατηρήσεις σε κάποια μεγάλης ηλικίας δένδρα στην δυτική πλευρά της κοιλάδας San Joaquin δείχνουν ότι αυτή η έλλειψη πληροφοριών μεταφράζεται σε δισταγμό των παραγωγών να ελέγξουν το ύψος των δένδρων από φόβο μη χάσουν παραγωγή. Η συνήθης πρακτική της βιομηχανίας είναι να κλαδέυει κλαδιά στο ετήσιο κλαδί 2 έως τρία βλαστικά μάτια πάνω από το ανθοφόρο μάτι. Αυτά τα βλαστικά μάτια θα παρέχουν θέσεις για νέα ανάπτυξη την επόμενη χρονιά.
Φυσικά, συνεχίζοντας αυτήν την πρακτική επ αόριστον καταλήγει σε ακόμά μεγαλύτερα δένδρα. Σε μερικούς δενδρώνες, το υπερβολικό ύψος των δένδρων έχει ως αποτέλεσμα σε υπερβολική σκίαση των χαμηλών κλαδιών με αποτέλεσμα την απώλεια, καρπών, ξύλου και φυλλικής επιφάνειας. Η σκίανση καταλήγει σε αυξημένη υγρασία στο φύλλωμα του δένδρου και αυξημένα μυκητολογικάπροβλήματα, όπως η Alternaria. Τα ψηλά δένδρα κάνουν την συγκομιδή λιγότερο αποτελεσματική. Τα μακριά κλαδιά απορροφούν την ενέργεια που μπορεί να μεταφέρει ο δονητής στα τσαμπιά και έχει ως αποτέλεσμα οι καρποί να πέφτουν έξω από την επιφάνεια συλλογής.

Παρά το γεγονός ότι δεν έχουν γίνει ειδικές μελέτες κλαδέματος, υπάρχουν σχετικές επιστημονικές πληροφορίες. Η έρευνα δείχνει ότι οι φιστικιές μπορουν να εξισσοροπήσουν, μέχρι ένα βαθμό, την απομάκρυνση των οφθαλμών σε μια μεριά του δένδρου παράγοντας περισσότερους ή βαρύτερους καρπούς στους υπόλοιπους καρπούς σε άλλες μεριές του δένδρου. Επίσης, εφόσον οι φιστικιές παρενιαυτοφορούν,η απώλεια παραγωγής ως αποτέλεσμα του κλαδέματος που παρατηρείται τη μιαχρονιά, αντισταθμίστηκε από την αυξημένη παραγωγή την επόμενη χρονιά. Δεν χρειάζονται τεράστια δένδρα για τεράστιες αποδόσεις. Σχετικά μικρά δένδρα 10 φύλλων (~ 10 ετών) στη Νότια κοιλάδα San Joaquin Valley είναι ικανά να παράγουν 227 kg/στρέμμα, (5000 pounds) ξηρού βάρους καρπών. 
Η Δρ. Louise Ferguson, σε συνεργασία με άλλους επιστήμονες, απέδειξε ότι δύο διαδοχικές χρονιές μηχανικού κορυφολογήματος ώριμων δένδρων της ποικιλίας Κέρμαν εμβολιασμένων σε P. atlantica, μείωσε την παρενιαυτοφορία χωρίς να επηρεάσει την συνολική παραγωγή τα επόμενα 5 χρόνια. Σημείωσε επίσης ότι κόβοντας το ξύλο ηλικίας 3 ή 4 ετών κατά το μηχανικό κλάδεμα των πλαινών από τις δύο μεριές του δένδρου, μείωσε την συνολική παραγωγή τα επόμενα 6 χρόνια.
Ο γεωργικός σύμβουλος Bob Beede κλάδεψε πειραματικά έναν δενδρώνα με μεγάλα δένδρα ηλικίας 16 ετών P. integerrima (φυτεμένα σε αποστάσεις 5 Χ 5).  Βρήκε ότι ενώ το κόψιμο πλαινών κάθε δύο σειρές σε διαδοχικές χρονιές δεν μείωσε σημαντικά την συνολική παραγωγή, ήπιο μηχανικό κορυφολόγημα (αφαίρεση σχεδόν 50% των ανθοφόρων οφθαλμών στην κορυφή του δένδρου) πριν τηνΟΝ χρονιά σε διαδοχικούς κύκλους, την μείωσε. Ανέφερε επίσης ότι το διετές κοψιμο πλαγίων από τις δύο μεριές ήταν καταστροφικό για την αθροιστική παραγωγή.
Ξεκάθαρα, προσπαθώντας να ελέγξει κανείς το μέγεθος των δένδρων, όσο τα δένδρα είναι ώριμα, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα σημηαντική απώλεια παραγωγής. Με τις παραπάνω μελέτες στο μυαλό, εξετάζονται παράγοντες που θαμπορούσαν να επηρεάσουν τον ρυθμό με τον οποίο μεγαλώνουν τα  δένδρα. Αργότερεα, πιθανοί τρόποι εξάλειψης αυτών των παραγόντων συζητιούνται σε σχέση με τη διαχείριση του μεγέθους, σχήματος και παραγωγής των δένδρων.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΔΕΝΔΡΩΝ
Παράγοντας πρώτος: Γρήγορη ανάπτυξη των δένδρων
Μεγάλου μεγέθους δένδρα φιστικιάς είναι ένα αναπτυσσόμενο πρόβλημα στα δυτικά της κοιλάδας San Joaquin.  Οι συνθήκες εδώ φαίνεται να είναι ιδανικές για την ανάπτυξη των δένδρων. Τα εδάφη είναι βαθειά, με επάρκεια βορίου, και ασβεστούχα και οι μονάδες θέρμανσης αθροίζονται γρήγορα το καλοκαίρι. Ως απότέλεσμα του προβλήματος των Βερτιτσιλιώσεων (Verticillium wilt fungus), τα δένδρα φυτεύονται σε υποκείμενα της P.integerrima. Τα δενδρα που μπολιάζονται σε υποκείμενο P. integerrima ή σε υβρίδια αυτής είναι πιο εύρωστα από αυτά σε P. atlantica. Το αποτέλεσμα είναι ένα μεγαλύτερο δένδρο το οποίο αποδίδει καλή παραγωγή γρηγορότερα.

Παράγοντας δεύτερος: Μικρές αποστάσεις δένδρων
Τα δένδρα φιστικιάς, ιστορικά, φυτεύονταν σχετικά κοντά στην Καλιφόρνια. Υπάρχουν πολλοί καλοί λόγοι γι'αυτό. Μικρές αποστάσεις φύτευσης (συνήθως μικρότερες από  5,5 μέτρα (18 feet) μεταξύ δένδρων και 6 μέτρα μεταξύ των σειρών) δίνουν υψηλότερη στρεμματική παραγωγή ειδικά όσο τα δένδρα είναι μικρά, γιατί υπάρχουν περισσότερα δένδρα ανά στρέμμα. Επίσης,εφόσον τα δένδρα θα συγκομιστούν με δόνητές και πλαίσια συλλογής, το μέγεθος των δένδρων πρέπει να διαχειρίζεται ετσι ώστε οι καρποί να μην πέφτουν έξω από την επιφάνεια του πλαισίου συλλογής. Εφόσον το τυπικό πλαίσιο έχει μήκος περίπου 6 μέτρων, δημιουργούνται προβλήματα στην συλλογή των καρπών αν τα δενδρα απέχουν περισσότερο από 6 μέτρα στις σειρές. Παρόλα αυτά, αν τα δένδρα είναι φυτεμένα πολύ κοντά, η μεταξύ τους σκίανση και επικάλυψη γίνεται γηγορότερα.  Όταν τα δένδρα αρχίζουν να σκιάζονται μεταξύ τους, η μόνη κατεύθυνση που απομένει να αναπτυχθούν είναι προς τα πάνω. Τα κλαδιά υπό σκιά, έχουν την τάση να γίνονται λεπτότερα και να εκτείνονται προς το φως.


Παράγοντας τρίτος:  η μόρφωση των δένδρων (tree training)
Τα κλαδιά που βγαίνουν μέσα στα δένδρα τα οποία είναι ήδη πυκνά ανταγωνίζονται για φως και παραγωγή. Αυτά τα πυκνά φυλλώματα των παλιών δένδρων είναι συνήθως το απότέλεσμα του πως μορφώθηκαν τα δένδρα στην αρχή. Συνήθως τα δένδρα των παλιών δενδρώνων χαρακτηρίζονται από λεπτά εσωτερικά μπράτσα (scaffolds) που βγαίνουν χαμηλά στο δένδρο και δεν διακλαδίζονται.  

Αυτή η έλλειψη διακλαδώσεων ενός κλάδου είναι το αποτέλεσμα των πολλών μπράτσων που παρέμειναν στο δένδρο κατά την μόρφωση τα πρώτα χρόνια αό τη φύτευση. Πυκνά κλαδιά δεν έχουν χώρο να διακλαδωθούν καθώς αναπτύσσονται λόγω ανταγωγνισμού με τα γειτονικά τους. Το πιθανό αποτέλεσμα είναι ένα μεγάλο δένδρο με τυχαία και ασθενή κεντρικά κλαδιά μπράτσα.  Αυτά τα μπράτσα θα τείνουν να διπλώσουν προς τη μέση μόλις γεμίζουν φύλλα και καρπούς.
Παράγοντας τέταρτος: μεγάλο κόστος κλαδέματος με το χέρι
Το να στείλει κανείς κλδευτικά συνεργεία με τηλεσκοπικά εργαλεία και άλλα εργαλεία χειρός, μπορεί να είναι μια ακριβή επέμβαση. Η αποφυγή του κλαδέματος με το χέρι είναι πειρασμός, ειδικά μια χρονιά μικρής παραγωγής (OFF) όταν το εισόδημα είναι μειωμένο. Η δυσκολία να βρει κανείς εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό για αυτήν την δουλειά αυξάνει. Τα άλλα άσχημα νέα είναι ότι το κόστος του κλαδέματος με το χέρι μπορεί μόνο να αυξηθεί.


ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΔΕΝΔΡΩΝΑ ΜΕ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΜΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΔΕΝΔΡΩΝ
Όπως συζητήθηκε και προηγουμένως, δεν υπάρχουν επιστημονικά πειράματα σχεδιασμένα για σύγκριση πιθανών στρατηγικών αύξησης της παραγωγής διατηρώντας το μέγεθος των δένδρων από τη φύτευση έως την ωριμανση. Παρόλα αυτά βασιζόμενοι στον παραπάνω εντοπισμό των παραγόντων που συμβάλλουν στην αύξηση του μεγέθους των δένδρων, υποδεικνύονται στρατηγικές για τον περιορισμό του μεγέθους των δένδρων σε μελλοντικές φυτεύσεις.
Παράγοντας πρώτος: Η γρήγορη ανάπτυξη των δένδρων
Η γρήγορη ανάπτυξη τουλάχιστον νωρίς στη ζωή τυ δένδρου πιθανά να αξίζει να προωθείται. Τα δένδρα φαίνεται να πρέπει να φτάσουν σε ένα συγκεκριμένο μέγεθος μέχρι να παράγουν αρκετούς καρπούς που να συμφέρει να συγκομιστούν.  Στην δυτική μεριά της νότιας San Joaquin Valley, μερικά τεμάχια αγγίζουν την πλήρη ωρίμανση στο 9ο φύλλο (~ ?7ο? έτος νομίζω).  Μόλις ο δενδρώνας φτάσει στην πλήρη παραγωγή, μπορεί να συνιστάται η μείωση των λιπασμάτων και των αρδεύσεων. Παραπάνω λίπανση και άρδευση μπορεί να ενισχύει την άχρηστη και μη παραγωγική βλαστική ανάπτυξη η οποία θα προκαλέσει ανταγωνισμό για το φως μεταξύ των κλαδιών του δένδρου και μεταξύ γειτονικών δένδρων. Ο στόχος αυτής της στρατηγικής είναι να βρεθούν επίπεδα άρδευσης και λίπανσης τα οποία θα υποστηρίξουν την μεγάλη παραγωγή μειώνοντας την ανάγκη κλαδέματος. Η αυτόματα ελεγχόμενη άρδευση με πιεσόμετρα εδάφους σε συνδυασμό με αναλύσεις φύλλων μπορεί να είναι χρήσιμα εργαλεία πειραματικής εφαρμογής για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος.

Παράγοντας δεύτερος: η αποστάσεις των δένδρων
Επειδή τα δένδρα μεγαλώνουν πολύ γρήγορα στη δυτική μεριά της νότιας San Joaquin Valley, οι παραγωγοί έχουν λίγο χρόνο γιανα απολαύσουν τα ωφέλη των πρώτων συγκομιδών των πυκνά φυτεμένων δένδρων και περισσότερο χρόνο να πληρώνουν για το κλάδεμα που χρειάζεται για να διατηρούνται τα μεγάλα δένδρα διαχωρισμένα για αποτελεσματική συγκομιδή. Αυτή η παρατήρηση υποδεικνύει ότι τα δένδρα φιστικιάς θα μπορούσαννα φυτεύονται σε μεγαλύτερες αποστάσεις, σε αυτήν την περιοχή της Καλιφόρνια.

Παρά το γεγονός ότι οι αποστάσεις των δένδρων περιορίζονται από το μέγεθος του εξοπλισμού συγκομιδής, 6 μέτρα μεταξύ γραμμών και 6 μέτρα μεταξύ δένδρων φαίνεται οικονομικά καλή επιλογή. Μεγαλύτερη απόσταση στη γραμμή μπορεί να έχει αρκετά πλεονεκτήματα. Τα δένδρα θα μπορούν να κουρεύονται όχι μόνο κατά μήκος των σειρών, αλλά η μεγαλύτερη απόσταση θα έδινε χώρο να κουρεύονται και κάθετα στις σειρές (σταυρωτό κούρεμα). Το κούρεμα και τωντεσσάρων πλευρών θα μπορούσε να γίνεται με κάποιο πολυετές πρόγραμμα εναλλαγής. Η μεγαλύτερη απόσταση σε συνδυασμό με διαστήματα ελαφρού κλαδέματος και στις δυο πλευρές, θα μείωνε και την σκίανση μεταξύ των δένδρων. 
Μικρότερη σκίανση θα μείωνε περισσότερο τον ανταγωνισμό για το φως και την παραγωγή κλαδιών που τείνουν προς το φως. Ελαφρύ μηχανικό κορυφολόγημα, ίσως μια φορά κάθε τρία ή τέσσερα χρόνια, θα περιόριζε το ύψος των δένδρων, και το καρποφόρο ξύλο θα αναπτύσσονταν σε όλη την περίμετρο της κόμης του δένδρου και όχι μόνο στην κορυφή, όπως συμβαίνει τώρα σε μερικούς πυκνούς δενδρώνες.Ίσως ένα δένδρο 4 μέτρα ύψος (12 ή 13 πόδια) να είναι ο στόχος και όχι 5 μέτρα ή ακόμα ψηλότερα που βλέπουμε τώρα σε μερικούς δενδρώνες.
Το μηχανικό πλαγιοκούρεμα και κορυφολόγημα θάπρεπε ίσως να ξεκινά σχετικά νωρίς στον κύκλο ζωής του δένδρου, στοχέυοντας στο κόψιμο σχετικά λίγου φυτικού υλικού πιο συχνά. Τα δένδρα θα καταλήξουν κοντύτερα και φαρδύτερα απόότι τα ψηλά και κλειστά δένδρα που βλέπουμε τώρα σε πολλούς δενδρώνες. Κοντύτερα δένδρα θα παρήγαγαν τον ίδιο αριθμό καρπών με τα ψηλότερα καθότι η παραγωγική περιοχή των δένδρων παραμένει η ίδια. Με κοντύτερα δένδρα η παραγωγική περιοχή είναι πιο κοντά στο έδαφος και μεγαλύτερη επιφάνεια εκτείθεται σε υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας. Τα χαμηλά δένδρα μπορεί να είναικαι πιο αποτελεσματικά στην δόνηση για τη συγκομιδή και στους ψεκασμούς φυτοπροστασίας.
Ένα πιο συχνό μηχανικό κλάδεμα θα μείωνε και την παρενιαυτοφορία. Το να προσπαθεί κανείς να κυνηγά την κορυφή στα μεγάλα δένδρα θα έχει ως αποτέλεσμα το τεράστιο χάσιμο παραγωγής που σχετίζεται με την απομάκρυνση  μεγάλων μπράτσων 1 μέτρου από την κορυφή του δένδρου ή 60 εκατοστων κάθε 2 περάσματα.  Τα κλαδέματα συτού του τύπου καταστρέφουν την μορφή του δένδρου αφηνοντας πολύ λίγο ξύλο μεσαίου μεγέθους για την γρήγορη αντικατάσταση του καρποφόρου ξύλου. οι παραγωγοί με πολύμεγάλα δένδρα δεν έχουν πολύ ελκυστικές επιλογές.

Παράγοντας τρία: η μόρφωση των δένδρων
Το μηχανικό κλάδεμα μπορεί να μειώνει την ποσότητα κλαδέματος με το χέρι που απαιτείται, αλλά κάποιο εσωτερικό κλάδεμα θα χρειάζεται πάντα.

Το να βασίζεται κανείς περισσότερο στο μηχανικό κλάδεμα έχει τον κίνδυνο να παράγει ένα δένδρο το οποίο δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα κουτί κυτταρίνης (εννοεί μόνο ξύλο). Η ποσότητα εσωτερικού κλαδέματος που απαιτείται μπορεί να περιοριστεί από την αυστηρότερη μόρφωση τουδένδρου τα πρώτα χρόνια μετά τη φύτευση.
Η μόρφωση ξεκινά από την πρώτη χειμερινή περίοδο μετά τη φύτευση. Η μόρφωση συχνά περιλαμβάνει ένα συνδυασμό κλαδέματος μικρών κλαδιών (i.e. branch removal) και κορυφολογήματος.(i.e. branch shortening).  Όπου γίνεται κόψιμο κορυφής, αναπτύσσονται δύο ή τρεις βλαστικοί οφθαλμοί κάτω από το σημείο κοπής, που παράγουν δυο ή τρείς νέους βλαστούς. Αν το κορυφολόγημα ενισχυθεί με αραίωμα, μια γεωμετρική αύξηση των νέων βλαστών προκύπτει χαμηλά στο δένδρο τα πρώτα χρόνια μόρφωσης. Σε αντίθεση, με το να ενισχύονται τα αραιώματα τα πρώτα χρόνια και τα κορυφολογήματα αργότερα το μεγαλύτερο μέρος του δένδρου προκύπτει ψηλότερα. Μειώνοντας τον αριθμό κλάδων χαμηλά στο δένδρο, μεγάλα, λεπτά κλαδιά, τα οποία δεν έχουν χώρο να διακλαδωθούν μειώνονται καθώς και ο ανταγωνισμός για το φως μεταξύ κλαδιών. Ένα πιο ανοικτό δένδρο θα σχηματιστεί το οποίο είναι πιο εύκολο στο χειρισμό με μηχανικό κλάδεμα γιατί το καρποφόρο ξύλο θα σχηματιστεί σε μεγαλύτερο βάθος στην κόμη του δένδρου, και το μηχανικό κλάδεμα δεν θα καταστρέφει την παραγωγή.

Παράγοντας τέταρτος: Υψηλό κόστος κλαδέματος με το χέρι.
Η εξάρτηση από τα ξένα εργατικά χέρια, και με τι ρυθμό το κόστος τους θα αυξάνεται, είναι μια σημαντική ανησυχία των παραγωγών και είναι πέρα από τον έλεγχο του παραγωγού. Το να βλέπει κανείς τα δένδρα να γίνονται όλο και ψηλότερα, και τους δενδρώνες όλο και πιο σκιώδεις, είναι άλλη μια έννοια, η οποία φαίνεται να έχει μια όχι εύκολη λύση. Η συχνότερη χρήση μηχανικού κλαδέματος θα μειώσει το κόστος κλαδεμάτων σε σχέση με το κλάδεμα με το χέρι που εφαρμόζεται σήμερα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Βασιζόμενοι στις τρέχουσες παρατηρήσεις σε κάποιους δενδρώνες στην δυτική πλευτά της νότιας San Joaquin Valley, η αύξηση του ύψους των δένδρων είναι πρόβλημα για τους παραγωγούς. Ενδεχομένως ο παραγωγός να πρέπει να διακινδυνέυσει να χάσει κάποια παραγωγή για να διατηρήσει τα δένδρα σε εύχρηστο ύψος. Η ερώτηση που τίθεται είναι αν είναι καλύτερο να ξοδέψει κανείς κάποια χρήματα και να διακινδυνέυσει να χάσει παραγωγή τώρα, ή να το αναβάλλει για πολύ αργότερα. Αυτό το άρθρο προτείνει ότι θα συνέφερε τον παραγωγό να αρχίσει να σκέφτεται την διαχείριση του μεγέθουςτου δένδρου πριν ακόμα φυτευτούν τα δένδρα και να το σκέφτεται κάθε χρόνο από εκεί και πέρα. Το δένδρο της φιστικιάς έδειξε εξαιρετική ικανότητα αντιστάθμισης των ετήσιων ελαφρών κλαδεμάτων. Τονα περιμένει κανείς μέχρι τα πυκνο φυτεμένα δένδρα να γίνουν 20 ετών πριν θέσει το πρόβλημα των υψηλών δένδρων θα περιορίσει σίγουρα τις επιλογές του παραγωγού και ενδεχομένως να έχει ως αποτέλεσμα έναν λιγότερο παραγωγικό και με περισσότερα έξοδα δενδρώνα.


Τι καταλάβατε; Εγώ κατάλαβα λοιπόν ότι επίσημα, δεν ξέρουμε και πολλά για τη σχέση ανάπτυξη - κλάδεμα - παραγωγή, αλλά μπορούν να δοθούν κάποιες συστάσεις με βάση παρατηρήσεις.
  • αν "έφυγαν" τα δένδρα καλό θα είναι να γίνει αυστηρό κλάδεμα να κλαδευτούν να κατέβουν σε προσιτό ύψος, μέχρι 5 μέτρα, με χάσιμο όμως παραγωγής και καταστροφή του σχήματος. Εκτός αν αυτό γίνει σταδιακά.
  • αν είναι ακόμα χαμηλά, καλό είναι κάθε χρόνο να γίνονται αραιώματα και μικροκορυφολογήματα για να διατηρείται καρποφόρο ξύλο σε χαμηλό ύψος και για καλύτερο αερισμό και φωτισμό.
Πρόσφατα δημοσιεύτηκε και μια άλλη εργασία από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλφόρνια με θέμα την απόκριση των ετήσιων βλαστών νεαρών και ώριμων δένδρων στο κορυφολόγημα με διαφορετικά υποκείμενα (Spann, T.M., Beede, R.H., and Dejong, T.M., 2008. Neoformed growth responses to dormant pruning in mature and immature trees grown on different rootstocks. Journal of Horticultural Science and Biotechnology 83:137-142). Πρακτικά συμπεράσματα από αυτήν την εργασία προσπαθεί να βγάλει ο Craig Kallsen σε αυτό το φυλλάδιο, τα οποία θα δούμε στη συνέχεια.

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010. Η ημέρα της φιστικιάς στη Visalia της Καλιφόρνια

Αύριο Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010 ξεκινά στη Visalia της Καλιφόρνια η εθνική "Ημέρα της Φιστικιάς", θεσμός πια στις ΗΠΑ από το 1998. Πέρισυ,  2009 η ημέρα ήταν αφιερωμένη στο νερό ενώ το φετινό πρόγραμμα περιλαμβάνει τα εξής θέματα:

ΕΝΗΜΕΡΩΘΗΚΕ 22 Δεκ. 2010: Σε αυτήν την σελίδα Πανεπιστημίου Καλιφόρνια υπάρχει λίστα με τις παρουσιάσεις και σύνδεσμοι στα αντίστοιχα αρχεία των παρουσιάσεων. Παρακάτω προσθέσαμε τους συνδέσμους στα αγγλικά κείμενα και σε όσα έχουμε αναρτήσει επεξεργασμένα εδώ στα ελληνικά.
  • Κατανόηση της εξάπλωσης του 2009 του προβλήματος της Botryosphaeria: καλλιεργητικές οδηγίες για το 2010. (Αγγλικό, ελληνικό)
  • Κατανόηση της αλατότητας και της επίδρασής της στην απόδοση των δένδρων φιστικιάς (Αγγλικό, Ελληνικό)
  • Naval Orange Worm: Παράγοντες που επηρεάζουν την επιβίωσή του, αποτελεσματικότητα των εντομοκτόνων και κύκλος ζωής (ανάπτυξη) του εντόμου. (Αγγλικό, Ελληνικό)
  • Ενημέρωση για τις νέες ποικιλίες φιστικιάς και τις φυτεύσεις. (Αγγλικό, Ελληνικό)
  • Διάγνωση και διαχείριση της ασθένειας Altenaria: Το πρόβλημα της ανθεκτικότητας. (Αγγλικό, Ελληνικό)
  • Η επίδραση του περιβάλλοντος στις υδατικές σχέσεις, παραγωγή και ποιότητα καρπών. (ΟΟΠΣ!! κρίμα, αυτό δεν υπάρχει στα αγγλικά)
  • Τα προβλήματα ασφάλειας τροφίμων που αντιμετωπίζει η βιομηχανία φιστικιών. (Αγγλικό, Ελληνικό)
ΑΚΥΡΟ το "Ελπίζουμε να βρούμε καμία από τις παρουσιάσεις που θα γίνουν για να ανοίξουν και τα δικά μας τα μάτια." αφού ΒΡΗΚΑΜΕ

ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΙΣΤΙΚΙΑΣ
Σύμφωνα με το ημερολόγια της Γαλλικής Επανάστασης η ημέρα της φιστικιάς -"jour de la pistache"- ήταν η Sextidi 26 Brumaire. Brumaire ήταν ο δέυτερος μήνας του φθινοπώρου και η ημέρα έπεφτε συνήθως μεταξύ 22/24 Οκτωβρίου και 20/22 Νοεμβρίου. (πηγή).
Απλά το αναφέρω μη σας έρθει καμια έμπνευση από τα των ΗΠΑ και καμία καλή ιδέα από τα Γαλλικά.

Δείτε επίσης τα προγράμματα της Ημέρας της Φιστικιάς των προηγούμενων ετών:

Ασφάλιση των φιστικεώνων. Μια προσέγγιση απο τις ΗΠΑ

Το θεωρούσα λοιπόν προφανές ότι στις ΗΠΑ και ειδικά στην Καλιφόρνια, οι παραγωγοί θα ήταν καλά ασφαλισμένοι για την παραγωγή κελυφωτών φιστικιών. Και όμως από όσα διάβασα μέχρι τώρα αυτό δεν είναι καθόλου προφανές. Μόλις το 2007 μας λέει ο Jim Graham (εδώ, έχει 22.000 δένδρα στην πολιτεία της Αριζόνα) έγινε διαθέσιμη για τα κελυφωτά φιστίκια η ασφάλιση της ακαθάριστης προσόδου. Η ασφάλιση συνεπώς αποτελεί ένα από τα σημαντικά θέματα που απασχολούν και τους αμερικάνους παραγωγούς μαζί με το νερό, το κόστος εργατικών και τους κανονισμούς ασφάλειας των τροφίμων.
Αυτή η ασφάλιση, μας λέει ο Graham, προστατεύει απέναντι στις μεταβολές τιμών στο ακαθάριστο εισόδημα, σύμφωνα με τα δηλούμενα  στη φορολογική δήλωση. To 2006, για παράδειγμα, τα φιστίκια του Graham πουλήθηκαν $1.85 a pound; το 2007, μόνο $1.25 a pound. Η ασφάλεια ακαθάριστου εισοδήματος (Αdjusted gross revenue) είναι διαθέσιμη διαμέσω ενός προγράμματος συνεργασίας ομοσπονδιακού κράτους και ιδιωτικού τομέα. Τα ασφάλιστρα (premiums) επιδοτούνται από το ομοσπονδιακό κράτος. Ως πρωτάρης χρήστης αυτής της ασφάλισης, ο Graham δεν ξέρει ακόμα αν θα την συνιστούσε σε άλλους. Δεν μας είπε και τι κόστος έχει αυτή η ασφάλεια. Σε αυτή τη σελίδα θα βρείτε (στα αγγλικά) και τις ασφαλιστικές εταιρείες που πιστοποίησε το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ για την προσφορά ασφαλιστικών υπηρεσιών στους αγρότες.
Ψάχνοντας όμως λίγο περισσότερο βρήκα ότι ο Οργανισμός Γεωργικής Ασφάλισης των ΗΠΑ (Risk Management Agency, RMA-USDA) διατηρεί μια σελίδα στην οποία μπορεί κανείς να υπολογίσει τα ασφάλιστρα για διαφορετικά προγράμματα ασφάλισης (εδώ, πρέπει να εγγραφείς ως χρήστης). Έβαλα λοιπόν χρήστη και κωδικό και ότι είμαι παραγωγός κελυφωτών φιστικιών από το Kern της California, ότι είχα τζίρο από το 2004 έως το 2008 (Α=2.000, Β=16.000, C=12.500, D=5.500, E=3.500) και ότι ο τζίρος που πρέπει να έχω είναι 16.000 (800 δένδρα με 5 κιλά/δένδρο = 4.000 κιλά Χ 4/κιλό (μέση τιμή μικτού)). (νομίζω ότι δεν είναι ανάγκη να κανει κανείς μετατροπές αντιστοιχίας από € σε $ γιατί το πρόγραμμα πρέπει να χρησιμοποιεί αδιάστατους συντελεστές)
Το πρόγραμμα ενέκρινε κάλυψη του μέσου τζίρου με βάση τα ιστορικά στοιχεία ήτοι (A+B+C+D+E)/5 = 7.900 και όχι αυτού που περιμένω εγώ (16000).
Επιλέγοντας κάλυψη του 75%  του τζίρου και πληρωμή μέχρι 90% της απώλειας (δηλαδή 0,75 Χ 7.900 Χ 0,90 =) 5.333  αποζημίωση στην περίπτωση που δεν πάρω τίποτα, υπολογίζεται κόστος ασφάλειας 208 από τα οποία τα 123 κρατική συμμετοχή και τα 85 πληρώνει ο παραγωγός. Σε αυτά προσθέστε και άλλα 30 για το κόστος του φακέλου = 115 το χρόνο για να είμαι καλυμένος να πάρω τουλάχιστον 5.333 (με 52% περίπου κρατική επιδότηση ασφαλίστρου+έξοδα). Το ποσό αυτό αντιστοιχεί τουλάχιστον στα καλλιεργητικά έξοδα κάθε χρόνο. Έτσι δεν θα είμαι αναγκασμένος να κόβω από δω και από κει ανάλογα με το τι παραγωγή περιμένω, εις βάρος τελικά της συνολικής μέσης παραγωγής, ούτε να φεσώνω καταστήματα γεωργικών εφοδίων. Επίσης, αν σκεφτεί κανείς ότι πληρώνω κοντά στα 150 € για το ΟΣΔΕ  το οποίο μου δίνει  κάτι λιγότερο από 1.000 € (κάθε χρόνο όμως), το να δίνω 115 για να μπορώ να καλλιεργώ χωρίς άγχος, καθότι θα είμαι εξασφαλισμένος τουλάχιστον για τα έξοδα, νομίζω ότι δεν είναι υπερβολή.
Ποιόν δεν συμφέρει όμως η εφαρμογή ενός τέτοιου συστήματος και δεν συζητιέται καν στη χώρα μας;
Το κράτος; Νομίζω ότι θα κερδίσει καθότι θα μπορεί να κάνει κουμάντο από την αρχή ξέροντας πόσα συμβόλαια έχει υπογράψει και επιδοτεί. Ίσως αυτά που καλείται να πληρώσει κάθε χρόνο για αποζημιώσεις ζημιών παραγωγής να είναι πολύ περισσότερα. Άσε που δεν βασίζονται σε κάποιο επιστημονικά τεκμηριωμένο σύστημα, με αποτέλεσμα στο τέλος κανένας να μην  είναι ευχαριστημένος. Ούτε αυτοί που παίρνουν γιατί πάντα λένε ότι είναι λίγα, ούτε αυτοί που δεν είχαν ζημιά και δεν παίρνουν γιατί οι άλλοι πήραν και αυτοί όχι. 
Τις Τράπεζες; Μάλλον εκεί είναι το κουμπί. Η τράπεζα που θα μου δανείσει τα 5.333 € ως βραχυπρόθεσμο καλλιεργητικό δάνειο θα κερδίσει πολύ περισσότερα αν εγω δεν πάρω τίποτα και δεν καταφέρω να τα ξοφλήσω και ίσως με βάλει να πληρώσω και έξοδα και ασφάλεια για αυτά τα 5.333 που θα στοιχίζει πολύ περισσότερο από τη δόση που θα καλούμουνα να πληρώσω για ασφάλιση του μέσου ακαθάριστου γεωργικού εισοδήματός μου.
Με αυτό το σύστημα το κράτος θα έβγαινε σίγουρα κερδισμένο καθότι τότε οι αγρότες (επαγγελματίες και μη) θα είχαν κίνητρο να δηλώσουν  το πραγματικό ακαθάριστο εισόδημά τους προκειμένου να εξασφαλίσουν μια δικαιότερη ασφαλιστική κάλυψη του εισοδήματός τους.
Ο Graham συνεχίζει λέγοντας ότι η ασφάλιση της ακαθάριστης προσόδου (Adjusted Gross Revenue), παρόλα αυτά, δεν ασφαλίζει την φυτεία (φυτικό κεφάλαιο). Πολλές φυτείες, όπως οι φιστικιές, δεν περιλαμβάνονται στην ασφάλιση του φυτικού κεφαλαίου. Οι ηγέτες της βιομηχανίας κελυφωτών φιστικιών θα ήθελαν να δουν αυτό να αλλάζει. Η ασφάλεια πολλαπλών κινδύνων (multiperil crop insurance) καλύπτει καταστροφές που οφείλονται σε ξηρασία, πλημμύρες, έντομα, ασθένειες, κ.α.  Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές δεν την προσφέρουν λόγω της πιθανής έκθεσης σε υπερβολικές απώλειες οι οποίες θα επηρέαζαν πολλούς από τους ασφαλισμένους συγχρόνως. Εξ'αιτίας του προβλήματος των υπερβολικών απωλειών, η κάλυψη πολλαπλών κινδύνων είναι συνήθως χρηματοδοτούμενη (επιδοτούμενη) από το κράτος.
Για το φυτικό κεφάλαιο ισχύει δηλαδή κάτι σαν τα δικά μας προγράμματα ΠΣΕΑ. Αλλά και αυτά κουτσουρεμένα τα έχουμε, μόνο για κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, λένε, .... λες και το φυτικό ή ζωικό κεφάλαιο που έχουν οι ετεροεπαγγελματίες δεν αποτελεί εθνικό παραγωγικό πόρο. Άλλο ένα ελληνικό αλλαλούμ κοινωνικοαναπτυξιακοκοινωνικής πολιτικής. Ή μήπως θεωρούν ότι οι ετεροεπαγγελματίες το κάνουν από χόμπι για να πετάνε τα λεφτά τους; Παραγωγική επιχείρηση έχουν και αυτοί που συνεισφέρει στο ακαθάριστο εθνικό προϊόν του πρωτογενούς τομέα, με 100% ιδία χρηματοδότηση από κεφάλαια που προέρχονται από άλλους τομείς (δευτερογενή και τριτογενή συνήθως). Συμφέρει καλύτερα την χώρα μας να τα τρώνε σε ρούχα, αυτοκίνητα, ταβέρνες και καφενεία;

Αυτά ως μια πρώτη προσέγγιση των θεμάτων ασφάλισης του αγροτικού εισοδήματος. Σίγουρα και στις ΗΠΑ δεν έγιναν "εν μια νυκτί" και σίγουρα θα υπάρχουν και εκεί απατεώνες, αλλιώς δεν θα είχαν νόημα οι διαφημίσεις για το τηλέφωνο καταγγελιών που βρίσκουμε σε διάφορα φυλλάδια, όπως αυτό.


Αυτό δεν εμποδίζει όμως το σύστημα να λειτουργήσει γιατί έχουν γίνει πληθώρα μελετών, προτάσεων, αναλύσεων για το θέμα της ασφάλισης που μπορεί κανείς να τις βρει στο διαδίκτυο. Από ότι φαίνεται όμως, ξεκίνησαν από κάτι βασικό:
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ και ΔΕΔΟΜΕΝΑ
που συλλέγονται με διάφορους τρόπους και από διαφορετικούς φορείς και υπηρεσίες (που λειτουργούν), συνεταιρισμούς, δήμους, περιφέρειες, υπουργείο γεωργίας και οικονομικών, ...κ.α. Γιατί ως πολίτης πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη σε αυτούς που εμπιστεύεσαι να διοικήσουν και να κυβερνήσουν και ως κράτος πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη στους πολίτες που ζητάς να σε εμπιστευθούν.

Άλλες πηγές
http://www.cropinsuranceinamerica.org/index.php
http://www.agsecure.com/newsite/crop.htm
http://www.proag.com/insuredinfo.html

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Να και ο NOW, Navel Orange Worm, που τρέμουν οι Αμερικάνοι

Επιτέλους είδα και εγώ τι είναι αυτός ο NOW, η πεταλούδα (Amyelois transitella) που λέω σε άλλο δημοσίευμα που τόσο πολύ τρομάζει τους Αμερικάνους από τα τέλη Ιουλίου μέχρι την συγκομιδή (3η γενιά). Το σκουλήκι της φωτογραφίας παρακάτω βρέθηκε στα ΩΜΑ κελυφωτά του ΑΒ που έδειξα εδώ

Ένα μόνο τεμάχιο στα 240 γραμμάρια ήταν πειραγμένο. Πρέπει να είναι κανείς πολύ γκαντέμης για να το πετύχει. Εκτός αν....μπλιάχ,.... έφαγα και κανένα χωρίς να το δω. Μου έφυγε όμως η απορία για το NOW που δεν είχα ξαναδεί.
Ξανακοίταξα το βιβλίο Χιτζανίδου et al, 2004 (Μπενάκειο) και σιγουρεύτηκα ότι αυτό δεν αναφέρεται. Υπάρχει μια παρόμοια πεταλούδα (Lepidoptera: Pyralide) που φτιάχνει το σκουλήκι των χαρουπιών (Ectomyelois ceratoniae, σελ. 94) αλλά "είναι μικρής σημασίας ως εχθρός της φιστικιάς", λένε οι Χιτζανίδου και συνεργάτες και δεν χρειάζεται καταπολέμηση στο χωράφι. Ούτε οι Αυστραλοί φαίνεται να έχουν τέτοιο πρόβλημα. Εύχομαι να μη μας το κολλήσουν οι Αμερικάνοι.
Καταπολέμηση θέλουν μόνο οι "πεταλούδες" (Λεπιδόπτερα) που αναπτύσσονται στις αποθήκες από θερμοκρασίες 20-35οC. Κάτω από 18oC δεν αναπτύσσονται. Αν έχουν ήδη προσβληθεί οι καρποί στον αγρό, θανατώνονται κατά την ξήρανση στους 65οC, (85οC διάβασα αλλού, μάλλον και αυτό θέλει ψάξιμο) μπορούν όμως να ξαναμολυνθούν οι καρποί στην αποθήκη. (Χιτζανίδου et al., 2004, σελ. 109). Αν η ξήρανση γίνεται στον ήλιο, τότε καλό είναι να γίνεται ένας ψεκασμός της αποθήκης κατά τη είσοδο των τσουβαλιών τον Σεπτέμβριο. Εγώ, ακολουθώ τις συστάσεις του γεωπόνου και χρησιμοποιώ το Actellic (Syngenta, Pirimiphos-methyl) για ψεκασμό της αποθήκης (τοίχους και δάπεδο, Σεπτέμβριο, Μάρτιο και μετά ανά μήνα όσο έχω προϊόν μέσα). Δεν είναι επικίνδυνο λένε (ετικέττα και ιστοσελίδα), και χρησιμοποιείται και για ψεκασμό σπόρων, σπιτιών, χώρων εστίασης και τροφίμων.
Τώρα αν και τι επιτρέπεται για τα φιστίκια, ......που να ψάξω;

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

Το Ιράν φοβάται ότι θα χάσει την παγκόσμια πρώτη θέση στα κελυφωτά φιστίκια

FreshPlaza λέγεται ο χώρος που φιλοξενεί από τις 8/1/2010, το άρθρο με τίτλο "Iran fears losing pistachio race to US", δηλαδή ότι "Το Ιράν φοβάται ότι θα χάσει την κούρσα των κελυφωτών φιστικιών με τις ΗΠΑ". Με αυτούς τους δύο ΗΠΑ-Ιραν και την φαγωμάρα τους, είναι να φοβάσαι βέβαια, αλλά  για την ώρα δεν έχω κανένα λόγο να αμφισβητήσω την αξιοπιστία της πηγής . Ας δούμε τι λέει λοιπόν.

Αρχίζει υπενθυμίζοντας ότι το Ιράν είναι ιστορικός παραγωγός κελυφωτών φιστικιών με πιστούς οπαδούς της ξεχωριστής του ποιότητας και γεύσης. Οι Ιρανοί αγρότες όμως φοβούνται, λέει στη συνέχεια, ότι οι μέρες της δόξας τους είναι μετρημένες και ότι χάνουν την κορυφή σε όλες τις χώρες  για χάρη του πολιτικού τους εχθρού, τις ΗΠΑ. 
Ο συναγερμός κτύπησε το 2008 όταν, λόγω της παγωνιάς οι εξαγωγές του Ιράν έμειναν πίσω από αυτές των ΗΠΑ. Οι εξαγωγείς λένε ότι κατάφεραν να κερδίσουν το χαμένο έδαφος το 2009 και είναι τώρα οριακά μπροστά, αλλά φοβούνται ότι άλλα βασικά προβλήματα θα τους κάνουν να χάσουν την ηγετική θέση. Η έλλειψη νερού, οι ξεπερασμένες καλλιεργητικές τεχνικές και το φτωχό μάρκετιγκ και τυποποίηση, είναι εμπόδια που λίγοι πιστεύουν ότι θα ξεπεραστούν στο ορατό μέλλον.
Το Ιράν θα χάσει οριστικά την πρώτη θέση για χάρη των ΗΠΑ το 2011, μια κατάσταση η οποία θα διαρκέσει για καλά” λέει ο Mohsen Jalalpour, επικεφαλής του συνεταιρισμού Ιρανών καλλιεργητών φιατικιών, μια μη κυβερνητική οργάνωση.
Η ετήσια εθνική παραγωγή εκτιμάται ότι θα συρρικνωθεί από ένα μέσο όρο των 200,000 τόνων σε 150.000 τόνους αυτό το έτος (λήγει 20 Μαρτίου 2010, εκεί).
Η σχετικά φτωχή εμφάνιση των καρπών είναι ένα σύμπτωμα των ευρύτερων προβλημάτων που επηρεάζουν τον Ιρανικό αγροτικό τομέα, που αντιπροσωπεύει το 17% του ΑΕΠ. Η γεωργία υποφέρει από έλλειψη κρατικών και ιδιωτικών επενδύσεων. Περιορισμένη χρηματοδότηση από τις τράπεζες, ελλείπως μηχανοποιημένα συστήματα παραγωγής και υψηλό κόστος νερού, κάνουν το Ιρανικό προϊόν μη ανταγωγνιστικό.
Η βιομηχανία κελυφωτών φιστικιών είναι κυρίως ιδιωτική με μικρές εκμεταλλεύσεις. Η κυβέρνηση δεν καθορίζει τιμές, αλλά καμμία φορά παρεμβαίνει και αγοράζει το προϊόν για να στηρίξει τους αγρότες. Τα προβλήματα, σύμφωνα με τοπικές αναφορές, χειροτέρεψαν με την ισλαμική κυβέρνηση του Mahmoud Ahmadi-Nejad. Το Ιράν έχασε για παράδειγμα την θέση του στην αγορά σαφράν στην Ισπανία, κυρίως λόγω κακής συσκευασίας.
Το Ιράν μπορεί να κρατήσει την θέση του στο φιστίκι αν βελτιώσει την προώθηση και την τυποποίηση" λέει ο Hamed Qaderzadeh, καθηγητής γεωργίας στο πανεπιστήμιο του Κουρδιστάν, στο Βόρειο Δυτικό Ιράν.
Η διαφορά στην παραγωγικότητα ανά στρέμμα μεταξύ του ιρανικού και του αμερικάνικου φιστικιού αυξάνει. Στο Ιράν οι αγρότες κατάφεραν φέτος να πάρουν περίπου 80kg ανά στρέμμα σε σχέση με 320kg στις ΗΠΑ, λέει ο Συνεταιρισμός παραγωγών φιστικιών.
Ο Issa Kalantari, ένας πρώην υπουργός Γεωργίας που ηγείται της ιρανικής ένωσης αγροτών, λέει: “Η μεγάλη ανησυχία δεν είναι οτι το Ιράν θα πάει στη 2η θέση, αλλά ότι η παραγωγή συρρικνώνεται λόγω χαμηλής παραγωγικότητας και υψηλού κόστους." Οι ξηροί καρποί του Ιράν στέλνονται σε γειτονικές χώρες, Κίνα, Χόνγκ Κόγκ, Ευρώπη και Λατινική Αμερική.
Η αφλατοξίνη, ήταν ένας πονοκέφαλος γιαπάνω από μια δεκαετία και 10% των εξαγωγών απορρίπτονται, ειδικά στην Ευρώπη. Το Ιράν υποφέρει επίσης από τις ποινές για το πυρηνικό του πρόγραμμα, το οποίο έκανε το εμπόριο πιο δύσκολο. "Οι διεθνείς κυρώσεις στις οικονομικές συναλλαγές μας επηρέασαν μέχρι ένα σημείο", λέει ο Asadollah Asgaroladi, επικεφαλής της Ιρανικής Συνομοσπονδίας Εξαγωγών, μια μη κυβερνητική οργάνωση στο εμπορικό επιμελητήριο του Ιράν.
Είναι πάντως γεμάτος ελπίδα ότι η παραγωγή φιστικιών της χώρας του θα διπλασιαστεί τα επόμενα πέντε χρόνια, σε συνδυασμό με ένα κυβερνητικό σχέδιο να βοηθήσει το Ιράν να κρατήσει ή να ανακτήσει την πρώτη θέση.

Ενδιαφέρον, ε; Λέτε να προλαβαίνουμε να πάρουμε και εμείς καμία καλύτερη θέση; Ή μήπως σκέφτεστε ότι βρισκόμαστε στην ίδια κατάσταση, αλλά τουλάχιστον θα πέσουμε από πιο χαμηλά;

Τα κελυφωτά φιστίκια προστασία για τον καρκίνο των πνευμόνων και όχι μόνο

Μόλις το διάβασα σε αυτή τη σελίδα του Συλλόγου για την Έρυενα για το Καρκίνο των ΗΠΑ (American Association for Cancer Research, AACC), άρχισα να ψάχνω να δω που κρύβεται η χρηματοδότηση από το πρόγραμμα της WPA (Western Pistachio Association) και η Lynda με τον Stewart της Paramount Farms. Δεν βρήκα τίποτα ακόμα. Την ίδια ανακοίνωση διάβασα και σε αυτή και σε αυτή τη σελίδα, επαναλήψεις όμως της πρώτης. Το σχόλιο του Paul McHone στη δεύτερη σελίδα με προβλημάτισε.
Τι λέει λοιπόν η διαιτολόγος υποψήφια διδάκτορ, κ. Hernadez;
Λέει ότι υπάρχουν επιδημιολογικές έρευνες που προτείνουν ("suggest") ότι η gamma-tocopherol  προστατεύει από τον καρκίνο του προστάτη.  Με τα πειράματά της βρηκε λοιπόν ότι η cholesterol-adjusted serum gamma-tocopherol αυξήθηκε στις διαίτες με φιστίκια. Καταλήγει λοιπόν ότι τα φιστίκια είναι από αυτούς τους καλούς για την υγεία καρπούς (υπάρχουν και άλλοι) και ότι 68 γραμμάρια (117 τεμάχια ψίχας) θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στις διαιτητικές στρατηγικές για την μείωση του κινδύνου καρκίνου του πνεύμονα.
Δεν απέδειξε δηλαδή ότι τα φιστίκια γιατρεύουν τον καρκίνο αλλά ότι "παράγουν" μια ουσία στον οργανισμό μας για την οποία εικάζεται ότι έχει προστατευτικές ιδιότητες.

Το πρόβλημά μου τώρα είναι ότι αν πιστέψω ότι η παραπάνω έρευνα είναι έγκυρη και δεν κρύβει στοχοποιημένη χρηματοδότηση από πίσω, τότε θα πρέπει να θεωρήσω ότι και αυτή είναι έγκυρη. Που μάλλον είναι, γιατί ποιός/ά ανέραστος/η θα χρηματοδοτούσε μια τέτοια έρευνα.

Για τις ευεργετικές ιδιότητες των κελυφωτών φιστικιών για τον οργανισμό θα βρείτε πολλά και στην σελίδα προώθησης του WPA . www.thegreennut.org: μείωση χολιστερόλης, μείωση κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων, μείωση της βιολογικής μας αντίδρασης στο άγχος, μείωση του κινδύνου σακχαροδιαβήτη.
Αλήθειες ή ψέματα; 
Δεν ξέρω αλλά για όλα αυτά συνιστώ να προσπαθεί κανείς να εντοπίσει πάντα τα αντίστοιχα επιστημονικά άρθρα. Εκεί ποτέ τα πράγματα δεν είναι μαύρο ή άσπρο. Είναι πάντα γκρί. Νομίζω ότι οι φιστικάδες, που δεν αποκλείεται και να χρηματοδοτούν τις έρευνες, κρατάνε τα άσπρα και τα χτυπάνε να φουσκώσουν λίγο παραπάνω. Πάντως αυτό που φαίνεται σίγουρο είναι ότι τα φιστίκια παχαίνουν, γιατί όλοι προειδοποιούν ότι κάνουν καλό, αλλά συνιστούν μικρές ημερήσιες καταναλώσεις, 50- 100 γραμμάρια.

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010

Ανασκόπηση άρθρων 2009 από Western Farm Press

Ψάχνοντας από εδώ και από εκεί για πληροφορίες σχετικά με τον κύριο ανταγωνιστή μας στα ράφια, το κελυφωτό φιστίκι των ΗΠΑ, γέμισε ο browser με ανοιχτές καρτέλες που έχουν διάφορες σημαντικές και ασήμαντες πληροφορίες. Λέω λοιπόν να τις αποτυπώσω εδώ για να μπορώ να επανέλθω αν χρειστεί.

Τον Απρίλιο του 2009 η βιομηχανία κελυφωτού φιστικιού των ΗΠΑ ανασκουμπώνεται από το σοκ της σαλμονέλλα (Μάρτιος 2009) και προσπαθεί να υπολογίσει την ζημιά και τις επιπτώσεις στην αγορά. Βασικό της μέλλημα λοιπόν είναι να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των καταναλωτών και να αυξήσει τις διεξόδους των κελυφωτών φιστικιών στην αγορά γιατί περιμένει να αυξηθεί σημαντικά η παραγωή τα επόμενα χρόνια.

Στις 25 Απριλίου του 2009 στο άρθρο με τίτλο "Building bigger markets to move more pistachios" ο Steve Couture καλλιεργητής από το Kettleman City της Καλιφόρνια μέλος του California Pistachio Board, περιμένει ότι η τιμή στην Ε.Ε. θα είναι $2.75 per pound για το 21/25 Extra No. 1 χύμα — σχεδόν  50 cents χαμηλότερα από την τιμή στα μέσα Αυγούστου.
Δεν γίνονται συναλλαγές λέει και υπάρχουν πολύ λίγα φιστίκια στην αγορά. Αν είσαι αγοραστής γιατί να ψωνίσεις τώρα με $3.25 or $3.35, όταν η τιμή αναμένεται να διαμορφωθεί στα $2.75 μέσα Σεπτεμβρίου.
Η μισή παραγωγή πάει στην Ευρώπη, 35-40% στις ΗΠΑ και 10-15% στην Κίνα.Η αγορά λέει αυξάνεται ακόμα - δεν έιναι πουθενά κοντά στον κορεσμό.
Οι προσπάθειες για την ανάδειξη των πλεονεκτημάτων για την υγεία από την κατανάλωση κελυφωτών φιστικιών θα πρέπει  να βοηθήσουν την αγορά των σνάκ.  Τα κελυφωτά φιστίκια ως συστατικό των τροφίμων είναι άλλη μια υποσχόμενη αγορά την οποία δεν έχουμε ακόμα καταγράψει. Δεν είχαμε τις απαιτούμενες ποσότητες για να τραβήξουμε το ενδιαφέρον της βιομηχανίας τροφίμων να χρησιμοποιήσουν μεγάλες ποσότητες φιστικιών στα τρόφιμά τους, λέει. “Αυτό θα πρέπει νααλλάξει καθώς αυξάνεται η παραγωγή." Η ζήτηση αναμένεται ότι θα αυξηθεί και από την άνοδο του επιπέδου ζωής.
Στο μεταξύ, λέει ο Couture, η βιομηχανία αντιμετωπίζει θετικά τις ανησυχίες για την ασφάλεια των τροφίμων.

Τον Ιούλιο του 2009 ο Anzaldo εκπρόσωπος των καλλιεργητών για την Paramount Farms Lost Hills, σε αυτό το άρθρο, προβλέπει ότι η παραγωγή του 2009 δεν θα είναι τόσο καλή (και δεν είχε άδικο όπως είδαμε εδώ) Τα δένδρα του δίνουν την εντύπωση ότι δεν άνθησαν κανονικά σαν να μην είχαν συμπληρώσει τις απαιτούμενες βαθμοημέρες ψύξης. Εικάζει ότι η μέτρηση της θερμοκρασίας αέρα δεν είναι κατάλληλη για τον υπολογισμό της διάρκειας ψύξης των οφθαλμών, αλλά δεν έχουμε άλλον καλύτερο τρόπο μέτρησης για την ώρα, λέει. Εκτιμά επίσης ότι η παγωνιά του Απριλίου επηρέασε 2000 με  4.000 στρέμματα σε όλη την πολιτεία αλλά κυρίως τα ώριμα δένδρα στην περιφέρεια της Madera. Όλα αυτά σε συνδυασμό με κάποιες ανωμαλίες θερμοκρασιών νωρίς την άνοιξη οδήγησαν σε μειωμένη καρπόδεση, υποστηρίζει, αλλά ενδεχομένως όλα αυτά να μην επηρεάσουν το τελικό αποτέλεσμα της συγκομιδής.
Ο Anzaldo περίμενε τιμές παραγωγού για το 2009 μεταξύ $1.50 και $2 per pound. Φοβάται όμως ότι αν η βιομηχανία δεν αναρρώσει μετά το πρόβλημα της σαλμονέλα οι τιμές μπορεί να να πέσουν και στα $1.50 per pound. Είναι αισιόδοξος όμως ότι τα προγράμματα προώθησης της Paramount Farms θα ξεπεράσουν τα προβλήματα.

Στις 15 Σεπτεμβρίου2009, σε αυτό το άρθρο δίνονται συμβουλές για τις ανάγκες σε θρεπτικά στοιχεία των δένδρων, τους τρόπους διάγνωσης των προβλημάτων και λίπανσης. Οι πληροφορίες απευθύνονται σε παραγωγούς της περιφέρειας του Kern αλλά δεν αποκλείεται να μας αφορούν και εμάς. Ας το κρατήσουμε να το δούμε όταν θα μιλήσουμε για τη λίπανση.

Ο Rod Stiefvater στις 16 Σεπτεβρίου 2009, μας λέει εδώ ότι προτιμά να κάνει την συγκομιδή νωρίς για να μην έχει προβλήματα με ασθένειες. Δεν πιστεύει ότι κερδίζει σημαντικά αφήνοντας τον καρπό περισσότερο καιρό στα δένδρα. Επίσης κάνει μια ανασκόπηση της χρονιάς προσπαθώντας να εξηγήσει τον μεγαλύτερο αριθμό κούφιων (υψηλές θερμοκρασίες τον Ιούλιο και ανεπαρκής ψύξη το χειμώνα), επισημαίνοντας ότι για πρώτη φορά το 2009 αναγκάστηκε να ψεκάσει τον Αύγουστο για τoν μύκητα Botryosphaeria κάτι που δεν συνέβαινε στο Kern αλλά μόνο βορειότερα πάνω από το Sacramento (Βλ. χάρτη εδώ). Τέλος εξηγεί τις προσπάθειες που έκανε για να εξασφαλίσει την επαρκή άρδευση και εκφράζει την ανησυχία του για το νερό στο μέλλον.

Ο Chuck Nichols στις 24 Σεπτεμβρίου 2009 λέει εδώ ότι είναι αισιόδοξος για την παραγωγή του 2009 και ότι η αγορά έχει ετοιμαστεί για 400 - 450 εκατομμυρια pounds και αν η παραγωγή είναι μικρότερη τότε θα ενδυναμωθεί. Υπολογίζει δε ότι η τιμή παραγωγού θα είναι περίπου 10% ικρότερη από την περσινή περίπου $1.80 a pound, και για την ψύχα $2.30 to $2.35 per pound αλλά οι παραγωγοί θα κερδίσουν λόγω μεγαλύτερης παραγωγής.

Στις 21 Οκτωβρίου 2009, αυτό το άρθρο μιλάει για τον συντονισμό των ερευνητικών προσπαθειών για την αντιμετώπιση του Navel OrangeWorm (NOW) στο αμύγδαλο και την φιστικιά, γιατί κατηγορείται ως φορέας του Aspergillus που είναι υπεύθυνοςγια τις αφλατοξίνες. Δεν  νομίζω να με αφορά γιατί μαζεύω πολύ νωρίς (αρχές Σεπτεμβρίου είμαι τελειωμένος) εκτός και αν έχω πρόβλημα με τα νέα δένδρα που είναι μάλλον Pontikis και συγκομίζονται 10-15 μέρες αργότερα.

Στις 5 Νοεμβρίου 2009, μαθαίνουμε λοιπόν εδώ ότι ο Resnick και η Western Pistachio Association (WPA), ο συνεταιρισμός φιστικιών της Δύσης, κατάφεραν να πάρουν χρηματοδότηση 500.000 δολαρίων ως στήριξη για τις προσπάθειές τους να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη της αγοράς μετά το πρόβλημα της σαλμονέλα. Τα χρήματα λένε θα χρησιμοποιηθούν και για την ανάδειξη των πλεονεκτημάτων των φιστικιών για την υγεία και την διατροφή. Επίσης μαθαίνουμε ότι η WPA ξεκίνησε ένα καινούργιο ιστοχώρο για να πείσει τους καταναλωτές να "γίνουν πράσινοι" για καλύτερη υγεία. Δείτε το, www.TheGreenNut.org, μπορεί να είναι πολύ φρου φρου διαφημιστικό αλλά είναι όμορφο και έχει και συνταγές. Εδώ φαίνεται να παίρνει μορφή και αυτό που είπε ο Couture παραπάνω, ότι δηλαδή θα εντείνουν τις προσπάθειες για να αναπτυχθεί η αγορά του φιστικιού ως συστατικό των τροφίμων.

Στις 16 Νοεμβρίου 2009 ο Pollock συζητά εδώ, με τον Kevin Herman, επικεφαλής της Specialty Crop Co., πολυκαλλιεργητική επιχείρηση με βάση την Madera της Καλιφόρνιας, τον Richard Matoian, διεθύνοντα της Western Pistachio Association στο Fresno, τον Chuck Nichols, καλλιεργητή και μεταποιητή από το  Kings, το Tulare και το Fresno (από αυτόν διαβάζουμε τις μηνιαίες ενημερώσεις που δημοσιεύουμε) και τον Jim Zion συνεργάτη μάνατζμεντ της Merdian Nut Growers από το Clovis για θέματα που αφορούν την ανάπτυξη της καλλιέργειας της φιστικιάς στην Καλιφόρνια.

Στις 19 Νοεμβρίου 2009, βλέπουμε εδώ ότι οι εξαγωγικοί φορείς των προίόντων της Καλιφόρνια χρηματοδοτούνται για να προωθήσουν τις εξαγωγές τους. Συγκεκριμένα το California Pistachio Export Council και η επιχείρηση Cal-Pure Pistachios, Inc. πήραν $950.000. Προσθέστε τώρα και αυτά που πήρε η WPA ($500.000) και το γεγονός ότι στις ΗΠΑ τα ιρανικά κελυφωτά φιστίκια έχουν τελωνειακό δασμό  300% και πείτε μου μετά ότι δεν προστατεύεται η εγχώρια παραγωγή και ότι δεν ντοπάρονται  οι εξαγωγές φιστικιών των ΗΠΑ, .... στα πλαίσια του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου φυσικά.

Στις 8 Δεκεμβρίου 2009 βλέπουμε εδώ ότι το πρόγραμμα μικρών αγροκτημάτων της αναπτυξιακής συνεργασίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια (Cooperative Extension UC-Davis) σταματά λόγω προβλημάτων χρηματοδότησης. Το αναφέρουμε γιατί χάρη σε αυτό το πρόγραμμα, για μικρά αγροκτήματα (Small Farms), ξεκίνησε και η ανάπτυξη της φιστικιάς, στo σταθμό Kearney, της Καλιφόρνια και έγινε μια μεγάλη βιομηχανία. Από το άρθρο όμως μαθαίνουμε ότι πολλά άλλα σημαντικά σήμερα για την περιοχή προϊόντα, ξεκίνησαν με αυτόν τον τρόπο (φράουλες, μικροί καρποί, κ.α). Ο αρθρογράφος επιβραβεύει την προσπάθεια των γεωργικών συμβούλων που εργάστηκαν και εργάζονται εκεί.

Στις 23 Δεκεμβρίου 2009, ο Denis Pollock κάνει μια ανασκόπηση της κατάστασης του φιστικιού σε αυτό το άρθρο. Εκτιμά ότι η παραγωγή 2009 και 2010 θα ξεπεράσει αυτή των προηγούμενων δύο ετών αλλά το προϊόν βρίσκει διεξόδους παρά τις συνεχώς αυξανόμενες παραγωγικές εκτάσεις. Επίσης η κατάσταση με την σαλμονέλα δεν φαίνεται να επηρέασε την αγορά που βρίσκεται σε κανονικά επίπεδα. Εξάλλου δεν επιθεβαιώθηκε κάποια ασθένεια από κατανάλωση μολυσμένων φιστικιών.
Η συγκομιδή του 2009 harvest αναμενόταν να βρίσκεται μεταξύ 375 and 425 εκατομμύρια pounds. Το 2008 ήτανε OFF χρονιά και πήραμε 288 εκατομμύρια pounds και το 2007 ήταν ON χρονιά με 416 εκατομμύρια pounds. Μια μεγάλη OFF χρονιά αναμένεται για το 2010.
Η αγορά δυνάμωσε χάρη στη μικρότερη από την εκτιμώμενη παραγωγή στην Καλιφόρνια, μια παγκόσμια έλλειψη λόγω της ανοιξιάτικης παγωνιάς του 2008 στο Ιράν και την συνεχιζόμενη αδυναμία του δολλαρίου.

Κελυφωτό φιστίκι ΗΠΑ ωμό στο ΑΒ. Τιμή - ποιότητα

Είχα συνηθίσει τις χριστουγενιάτικες βόλτες στα μαγαζιά και σήμερα δεν κρατήθηκα ξαναπέρασα από το ΑΒ. Είπα να πάρω να δοκιμάσω το αμερικάνικο στα στρόγγυλα πλαστικά δοχεία που είχε πρώτη μούρη προσφορά όλη τη διάρκεια των εορτών.

 Είναι νωπά 94 τεμάχια στα 100 γραμμάρια, όλα ανοικτά, άσπρα με εξαίρεση 5 τεμάχια στα 100g με ελαφρώς χρωματισμένα κελύφη, 3 ψίχες χωρίς κέλυφος, με φρέσκια εμφάνιση και γεύση. Κατά 99% είναι εσοδείας 2009, αν και δεν το λέει πουθενά πάνω στην συσκευασία. Εκτός και αν υποτίθεται ότι ο καταναλωτής μπορεί να αποκωδικοποιήσει τον κωδικό που είναι τυπωμένος στη συκευασία κάτω από την ημερομηνία λήξης, με τα 8 διαφορετικά νούμερα που χωρίζονται με "/".

Σε ποιόν απευθύνονται άραγε όλοι αυτοί οι κωδικοί αν όχι στους καταναλωτές; Πάλι οι υπηρεσίες σχεδίασαν κάτι μόνο για τις υπηρεσίες; Γιατί δεν φαίνεται πουθενά η κατηγορία ποιότητας, έστω και με το αμερικάνικο σύστημα τυποποίησης, εφόσον εμείς (Ελλάδα, ΕΕ, ....) δεν αξιωθήκαμε ακόμα να φτιάξουμε δικό μας;
Η τιμή είναι αξιοπρεπής. Πωλείται προς 2,80 € τα 240γραμμάρια, δηλαδή 11,67 €/κιλό. 100% πάνω από την τιμή αγοράς του ακατέργαστου (βλ. εδώ). Δικαίως ακριβότερα από τα 9,95 €/kg που είχαμε δει το άλλο ελληνικό στα νωπά προϊόντα (βλ.  εδώ) και σίγουρα δικαίως φθηνότερο από τα ελληνικά alfanut με 14€/kg που είχαμε δει στο Carrefour (βλ. εδώ) και από το ωμό ελληνικό από το Μαρκόπουλο που είχε 15,50 €/kg πάλι στα ΑΒ αν και αυτό ίσως να είναι λίγο τσιμπημένο (βλ. εδώ).
Πάλι όμως μου δημιουργήθηκε μια απορία. Γιατί τα ωμά ελληνικά στο Carrefour και στο ΑΒ βρίσκονταν στα νωπά προϊόντα ενώ στο ΑΒ αυτά τα ωμά του Μαρκόπουλου και τα αμερικάνικα που είδαμε σήμερα, βρίσκονταν στα ράφια των ξηρών καρπών; Ωμά δεν είναι και αυτά; Παίζει ρόλο η συσκευασία, ανοιχτή ή κλειστή; Μα αφού τα alfanuts στο Carrefour σε κλειστή συσκευασία είναι,  τοποθετούνται στα νωπά προϊόντα όμως. Είναι θέμα promotion; Θέμα οργάνωσης τμήματος - προμηθευτή και αρμοδιοτήτων;
Άντε βρες άκρη!!! Μύλος τελικά και εκεί έξω!!!!

Κελυφωτό φιστίκι ΗΠΑ: Δεκέμβριος 2009 (νέα ενημέρωση 08/01/2010)

Στο τέλος της ενημέρωσης Δεκεμβρίου 2009 των Nichols Farms προστέθηκαν τα εξής:
Οι εξαγωγές (τον Δεκέμβριο) ήταν πολύ ισχυρές. Οι αποστολές για την Κίνα και το Χόνγκ Κόνγκ ανέβηκαν 41% σε σχέση με πέρισυ. ενώ οι αποστολές στον υπόλοιπο κόσμο μειώθηκαν ελαφρά. Η αύξηση των εξαγωγών στην Κίνα δεν είναι έκπληξη. Καθώς η Κίνα προσπαθεί να αυξήσει την εγχώρια αγορά της, αγοράζει μεγαλύτερες ποσότητες από μια ποικιλία τροφίμων. Πιο αξιοσημείωτη σε σχέση με το κελυφωτό φιστίκι είναι η αύξηση των εξαγωγών αμυγδάλου προς την Κίνα αυτήν την χρονιά. Οι εξαγωγές αμυγδάλου προς την Κίνα αυξήθηκαν 65% σε σχέση με πέρισυ, on a par με τις αυξημένες εξαγωγές κελυφωτού φιστικιού.
....(ευχές).

Προηγούμενο κείμενο
Ο μηνιαίος αριθμός "καραβιών" είναι μέσα στις προβλέψεις και οι αποστολές φιστικιών τον Νοέμβριο συνέχισαν την πολύ γρήγορη τάση, τόσο στις εσωτερικές αγορές όσο και στο εξωτερικό. Αυξήσεις των τιμών ακολουθούν τον μεγάλο αριθμό αποστολών. Οι αιτήσεις για νέες πωλήσεις μειώνονται καθώς οι περισσότεροι πελάτες κάλυψαν τις μικροπρόθεσμες ανάγκες τους.
Οι εγχώριες αποστολές έχουν αυξηθεί κατά 17% σε σχέση με πέρισυ. Φαίνεται ότι οι δυνατές προσπάθειες προώθησης  αύξησαν την προώθηση από το εμπόριο λιανικής για το 4ο τρίμηνο. Τα επίπεδα τιμών στην εσωτερική αγορά ακολουθούν τις τιμές εξαγωγών. Οι τιμές της ψίχας ειδικότερα ήταν εξαιρετικά δυνατές και συνεχίζουν να αυξάνουν. Υπήρχαν περιορισμένα αποθέματα ψίχας και με κέλυφος (κλειστά, μικρά και μαύρα-κηλιδωμένα) αυτήν την περίοδο, και ως αποτέλεσμα, περιορισμένη διαθεσιμότητα ψίχας. Στην έλλειψη προστίθεται η απαίτηση από τους περισσότερους μεταποιητές να έχουν χύμα ψίχα παστεριωμένη πριν την αποστολή, κάτι που αυξάνει τον χρόνο επεξεργασίας. Η μεγαλύτερη δυσκολία συνεχίζει να είναι η έλλειψη διαθεσιμότητας.

Πηγή: Nichols Farms. Pistachios Update December 2009, (ενημέρωση: 8/01/2010)

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

Kελυφωτό φιστίκι ΗΠΑ: Περιοχές, πηγές, ιστορία, κ.α.

(συνεχιζόμενη ενημέρωση - κατασκευή)
Περιοχές παραγωγής
Το 2007 σε άρθρο του περιοδικού Western Farm Press διαβάζουμε ότι στις ΗΠΑ υπήρχαν  734 παραγωγοί που καλλιεργούσαν 453.000 στρέμματα ενώ άλλα 161.000 στρέμματα θα έμπαιναν σε παραγωγή τα επόμενα χρόνια.
Η παραγωγή εντοπίζεται κυρίως στις νότιο δυτικές πολιτείες των ΗΠΑ, Καλιφόρνια, (CA) Αριζόνα (AZ) και Νέο Μεξικό (NM). [Εικόνα από American Farm Bureau Federation].

Ο μεγαλύτερος όμως όγκος της παραγωγής (99%) προέρχεται από την πολιτεία της Καλιφόρνια, περιοχή με παράδοση στους ξηρούς καρπούς (70% της παγκόσμιας παραγωγής αμυγδάλου), από όπου ξεκίνησε και η εξάπλωση της καλλιέργειας των κελυφωτών φιστικιών στις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα η γνωστή ως "Κεντρική Κοιλάδα" της Καλιφόρνια (Central Valey) με 6,5 εκατομμύρια κατοίκους και επιφάνεια 110.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα είναι η κυριότερη περιοχή παραγωγής των κελυφωτών φιστικιών των ΗΠΑ. Να υπενθυμίσω ότι όλη η Ελλάδα έχει έκταση 131.990 τετραγωνικά χιλιόμετρα, 87 τετραγωνικά χιλίομετρα είναι όλη η Αίγινα (που νομίζει ότι είναι το παγκόσμιο κέντρο του κελυφωτού φιστικιού) και 4.440 τετραγωνικά χιλιόμετρα όλη η Φθιώτιδα που εξελίσσεται στο νέο κέντρο. Η κοιλάδα της Καλιφόρνια λοιπόν χωρίζεται σε 4 μέρη: Βόρεια του Σακραμέντο, Σακραμέντο, Βόρεια κοιλάδα San Joaquin και Νότια κοιλάδα San Joaquin. [εικόνα αριστερά από http://en.wikipedia.org/wiki/Central_Valley_(California)]

Στην κοιλάδα της Καλιφόρνια η παραγωγή εντοπίζεται στις 17 αγροτικές περιφέρειες που βρίσκονται στην κεντρική κοιλάδα της Καλιφόρνια πάνω και κάτω από το δέλτα Sacramento - San Joaquin: (οι σύνδεσμοι παραπέμπουν στα τοπικά γραφεία αγροτών -Farm Bureau- και τα νούμερα στις εκτάσεις -στρέμματα- φιστικιών  του 2008 και συνδέονται με τις σελίδες του  αγροτικού τμήματος  της περιφέρειας που εκδίδει τα ετήσια στατιστικά καλλιεργειών):
Βόρεια Σακραμέντο: Τehama(732=),  Glenn (4.220=), Butte (1.905+), Colusa (-),
Κεντρικό Σακραμέντο: Sutter(-) Yuba (-), Yolo (-) Sacramento (-),
Βόρειο San Joaquin: ,San Joaquin (-) Stanislaus (-) Merced (17.220+),
Νότιο San Joaquin: Madera (108.837+) Fresno (122.593+), Kings (58.246+) Tulare (65.140+), Kern (197.518+),
H Santa Barbara (-) θεωρείται επίσης περιοχή καλλιέργειας αλλά δεν βρίσκεται στην κοιλάδα.
Τα "-" σημαίνουν ότι δεν υπάρχουν αναλυτικά δεδομένα στα στατιστικά τους και οι εκτάσεις φιστικιών εμπεριέχονται στην κατηγορία "διάφορες καλλιέργειες" ,ως ασήμαντα νούμερα. Τα "+" ότι οι καλλιεργούμενες εκτάσεις αυξάνονται και τα "=" ότι μένουν σταθερές). Τελικά τα νούμερα δείχνουν ότι μόνο σε 9 από τις 17 περιφέρειες έχουμε σημαντική παραγωγή κελυφωτών φιστικιών. [Εικόνα από άρθρο του Michailides and Morgan, 2004]
Θα ήθελα να σημειώσω, με επιφύλαξη όμως γιατί δεν έχω κάποια πηγή να παραθέσω,  ότι το πρόβλημα ξηρασίας που αντιμετωπίζει η κοιλάδα της Καλιφόρνια τα τελευταία 5 χρόνια, φαίνεται να οδηγεί πολλούς παραγωγούς προς το κελυφωτό φιστίκι επειδή είναι ανθεκτικό (όχι παραγωγικό) στην ξηρασία. Πάντως σε κάποιο άρθρο διάβασα ότι οι εκτάσεις βαμβακιού μειώθηκαν σημαντικά λόγω της έλλειψης νερού. Οι παραγωγοί φαίνεται να εγκαταλείπουν τις ετήσιες καλλιέργειες για να μπορέσουν να πουλήσουν ή να μεταφέρουν τα δικαιώματα νερού που έχουν στις πολυετείς δενδροκομικές καλλιέργειες. Πάντως με βάση τις βροχοπτώσεις και τα υδατικά αποθέματα μέχρι τα τέλη του 2009 οι παραγωγοί της κοιλάδας είχαν δικαίωμα στο 5% της ζήτησης νερού που υπολογίζεται με βάση την εξατμισοδιαπνοή της κάθε καλλιέργειας. (απορία: τα δικαιώματα δεν είναι εκτατικά αλλά με βάση την ανάγκη σε νερό της εκάστοτε καλλιέργειας;).

Ιστορία
Η ιστορία του κελυφωτού φιστικιού στις ΗΠΑ ξεκινά από το 1929 όταν αμερικάνος επιστήμονας William E. Whitehouse ταξίδεψε για 6 μήνες στην Περσία (σημερινό Ιράν) συγκεντρώνοντας σπόρους και ψάχνοντας σε βουνά προϊόντος να βρεί τους καλύτερους. Επέστρεψε λένε με 9 κιλά σπόρους για να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα γενετικής επιλογής - βελτίωσης. Με τα φιστίκια να θέλουν από 7 έως 10 χρόνια να ωριμάσουν, ήταν το 1950 που μια επιτυχημένη ποικιλία προέκυψε από αυτό το πρόγραμμα. Η ποικιλία ονομάστηκε Kerman από την ξακουστή για την κατασκευή χαλίων πόλη κοντά στην περιοχή που συνέλεξε τον σπόρο ο Whitehouse. Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια εμβολίασαν την Κέρμαν σε πιο εύρωστα υποκείμενα. Έτσι το όνειρο μιας βιομηχανίας κελυφωτών φιστικιών στην Καλιφόρνια, δίπλα από την ήδη ανεπτυγμένη βιομηχανία αμυγδάλων, έγινε πραγματικότητα.
Ο κόσμος της νέας καλλιέργειας εξαπλώθηκε στην πολιτεία το 1960, και η πρώτη σοδειά 680 τόνων (1.5 million pounds)  συγκομίστηκε το 1976 από λιγότερα από 6000 στρέμματα. Σε αυτό φυσικά βοήθησαν και τα φορολογικά κίνητρα που είδαμε σε προηγούμενη δημοσίευση.

Συνδικαλισμός - Φορείς
Καθώς η έκταση και η παραγωγή αυξάνονταν οι παραγωγοί ένωσαν τις προσπάθειές τους για να προωθήσουν την βιομηχανία. "To πιο καθοριστικό βήμα για την ανάπτυξη της βιομηχανίας" λέει ο Louise Ferguson (NUCIS 3, 1995) έγινε το 1976 με τη δημιουργία του συνεταιρισμού παραγωγών φιστικιών της Καλιφόρνια (California Pistachio Association, CPA). Ο CPA είχε σαν στόχο να συγκεντρώσει τις εισφορές των καλλιεργητών και των βιομηχανιών για να οργανώσει την έρευνα για τις καλλιεργητικές μεθόδους, για νέες ποικιλίες και για να εκπαιδεύσει τους παραγωγούς και  να ενημερώσει τους καταναλωτές για το νέο προϊόν. Στη δεκαετία του '80 τα χρήματα χρησιμοποιούνταν κυρίως για την έρευνα πάνω στην παραγωγή.
Το 1981 συστάθηκε παράλληλα η Επιτροπή κελυφωτών Φιστικιών της Καλιφόρνια  (California Pistachio Commission, CPC), μια αναγνωρισμένη από την πολιτεία υπηρεσία (agency, γραφείο, πρακτορείο, ..), που ενεργοποιήθηκε για να αντιπροσωπεύει όλους τους παραγωγούς στις προσπάθειες ανάπτυξης της βιομηχανίας κελυφωτού φιστικιού, με δημόσιες σχέσεις, μάρκετινγκ και έρευνα σχετικά με τις μεθόδους παραγωγής. Ο συνεταιρισμός των παραγωγών CPA και η κρατική επιτροπή CPC δούλευαν παράλληλα κατευθύνοντας τις χρηματοδοτήσεις περισσότερο προς την ανάπτυξη της αγοράς. Ήδη από το 1978 ο συνεταιρισμός των παραγωγών είχε προσθέσει στην τεχνική επιτροπή που ασχολούνταν με τις μεθόδους παραγωγής άλλες δύο επιτροπές: την επιτροπή κατηγοριών ποιότητας και τυποποίησης και την επιτροπή ανάπτυξης της αγοράς. Το 2000, η CPC έγινε μια από τις πιό επιτυχημένες αγροτοβιομηχανίες της Καλιφόρνια. Χρηματοδοτούνταν από εισφορά (κάποιων cents) ανά κιλό φιστικιών που παράγονταν στην Πολιτεία.
Το 2007, 26 χρόνια μετά η CPC διαλύθηκε μετά από ψηφοφορία των παραγωγών. Απόψεις και σχόλια για αυτό το θέμα μπορεί να βρει κανείς στο από 1 Μαρτίου 2007 άρθρο του Henry Cline στο περιοδικό Western Farm Press εδώ και στο από 17 Μαρτίου 2007 άρθρο του εκδότη του περιοδικού western Farm Press εδώ. Αυτή η πηγή υποστηρίζει ότι ενώ τα 2/3 των παραγωγών ψήφισαν υπέρ της διατήρησης της CPC αντιπροσώπευαν μόνο το 41% του όγκου παραγωγής με αποτέλεσμα να αποφασίσει το 1/3 που είχε και τη μεγαλύτερη βαρύτητα ψήφων. Μεταξύ αυτών που ήθελαν την διάλυση της CPC ήταν και ο Resnick της Paramount Farms που έχει το 30% της παραγωγής. Το αιτιολογικό του Resnick που  συμμετέχει στον συνεταιρισμό των παραγωγών κελυφωτών φιστικιών της δύσης (WPA, Western Pistachio Association) είναι ότι η επιτροπή, ως κρατικός φορέας, δεν μπορούσε να αναπτύξει πολιτική δράση, η οποία ήταν πια απαραίτητη για να συνεχίσει να αναπτύσσεται η βιομηχανία από αυτό το μέγεθος που έχει φτάσει. Τέτοια δράση έχει αναπτύξει η WPA από το 1989, όπως λένε σε αυτή (pdf) τη σελίδα στον ιστοχώρο τους.
Σήμερα από τον "μουμιοποιημένο" πια ιστοχώρο της CPC (www.pistachios.org) βλέπουμε ότι την βιομηχανία κελυφωτών φιστικιών της Καλιφόρνια αντιπροσωπεύουν οι εξής φορείς:
  • η διοικητική επιτροπή για τα κελυφωτά φιστίκια, (ACP, Administrative Commitτee for Pistachios, acpistachios.org)
  • το σώμα κελυφωτών φιστικιών της Καλιφόρνια (CPB, California Pistachio Board, californiapistachioboard.or)
  • το συμβούλιο εξαγωγών κελυφωτών φιστικιών της Καλιφόρνια (CPEC, California Pistachio Export Council (calpistachioexportcouncil.org)
  • η κρατική διεύθυνση τροφίμων και γεωργίας της Καλιφόρνια (CDFA, California Department of Food and Agriculture, www.cdfa.ca.gov)
  • ο συνεταιρισμός παραγωγών φιστικιών της δύσης (WPA, Western Pistachio Association, westernpistachio.org)
Εκμεταλλεύσεις και καλλιεργούμενες εκτάσεις
To 1997 υπήρχαν στις ΗΠΑ 1.344 γεωργικές επιχειρήσεις με κελυφωτά φιστίκια, μειώθηκαν σε 1.320 το 2002 και  σε 1.306 το 2007. Σε 10 χρόνια έκλεισαν (ή συγχωνεύτηκαν) 38 εκμεταλλεύσεις, αντέχουν δηλαδή.  Και όχι μόνο γιατί οι καλλιεργούμενες με κελυφωτά φιστίκια εκτάσεις αυξάνουν συνεχώς. Ήταν 385.000 στρέμματα το 2002 και έγιναν 473.560 στρέμματα το 2007.  Το παρήγορο είναι ότι, όπως φαίνεται από το παρακάτω διάγραμμα (στοιχεία NASS-USDA), το 2007 ο μεγαλύτερος αριθμός εκμεταλλεύσεων είχε λιγότερα από 1000 στρέμματα (~249 acres).


Tο 2002, μη καρποφόρα, νεαρά δένδρα, υπήρχαν σε 127.566 στρέμματα  ενώ το 2007 σε 149.900 στρέμματα. Η εγκατάσταση νέων φυτειών φαίνεται  αυξημένη  σε απόλυτα νούμερα αλλά η σχετική αύξηση είναι μειωμένη. Ήταν σχεδόν 33% σε σχέση με τις  ήδη παραγωγικές εκτάσεις το 2002 και έγινε 31,6% το 2007.  Από το παρακάτω διάγραμμα φαίνεται όμως, ότι αυτοί που αυξάνουν τις εκτάσεις είναι κυρίως οι μεγάλοι (> 200 στρέμματα, ~50 acres) και οι πολύ μεγάλοι (> 4.000 στρέμματα, ~1000 acres) παραγωγοί, με αποτέλεσμα οι μεγάλοι να γίνονται ακόμα μεγαλύτεροι και φυσικά ανταγωνιστικότεροι. Οι "μικροί", με λιγότερα από 200 στρέμματα (~50 acres), φαίνεται να εγκαταλείπουν την κούρσα (ή να έπιασαν το βέλτιστο σημείο για την αγορά που απευθύνονται). Ενδεχομένως συνεπώς σήμερα 2010, να έχει αλλάξει το προηγούμενο διάγραμμα και να κλίνει προς τους "μεγάλους".


Τιμές παραγωγού
Το 1977 τα πρώτα κελυφωτά φιστίκια των ΗΠΑ πληρώνονταν στον παραγωγό 2,29 $/kg.  [τότε είχαμε ισοτιμία 36,83 δραχμές/δολλάριο ΗΠΑ]. Η μέγιστη τιμή που δόθηκε στους παραγωγούς καταγράφεται το 1980, 4,51 $/kg. [42 δρχ/$) (~8,00 $/kg με βάση το 2000 - [284 δρχ/$]) από τότε η μέση τιμή δείχνει μια τάση συνεχούς μείωσης (βλ. σχήμα παρακάτω από μελέτη UC-DAVIS, 2005)

Σύμφωνα με τους συγγραφείς άλλης μελέτης (Giannini Foundation, 2005), η τάση μείωσης θα συνεχιστεί αργά και σταθερά μέχρι το 2050 και αυτό γιατί θα αυξάνεται η προσφορά (φυτεμένες εκτάσεις), πιο γρήγορα από τη ζήτηση Το παρακάτω διάγραμμα προέκυψε από προσομοιώσεις που έγιναν το 2005, για να μελετήσουν την επίδραση που θα έχει η καθιέρωση ενός κανονισμού αγοράς (Marketing Order), όπου φαίνεται ότι η τιμή παραγωγού στις ΗΠΑ, τείνει στα  1,70 $/kg. (x 0,6961 €/$ σήμερα = 1,18 €/kg).

Τα παραπάνω βέβαια δεν συμφωνούν με την αισιοδοξία των Ιρανών που είδαμε σε προηγούμενο δημοσίευμα   και μας γεννούν απορίες σχετικά με το πόσο συμφέρουσα μπορεί να είναι η καλλιέργεια κελυφωτών φιστικιών στις ΗΠΑ όταν, όπως φαίνεται από τον τοπικό τύπο της Καλιφόρνια, το κόστος παραγωγής και κυρίως της γης και του νερού αυξάνει συνεχώς. Μήπως έχει προδιαγραφεί ότι θα επιβιώσουν μόνο οι πλήρως καθετοποιημένες μεγάλες εκμεταλλεύσεις, συμπιέζοντας το κέρδος της παραγωγής, χάρην του κέρδους μεταποίησης - εμπορίας; Ή μήπως ενισχύονται οι παραγωγοί με άλλους τρόπους για να αντέχουν τόσο χαμηλές τιμές πώλησης των προϊόντων τους;
Για την ώρα και μέχρι το 2015, ας ελπίζουμε ότι έχουν δίκαιο οι αισιόδοξοι Ιρανοί, αλλιώς μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε να ροκανίζουμε και εμείς από την πίτα του εμπορίου για να μπορούμε  να παράγουμε με χάσιμο.


Ιστορία από http://www.apsnet.org/online/feature/pistachio/

(Σημειώσεις για συνέχεια)
Δεκέμβριος 2003Οι παραγωγοί στο Κέρν σε καταστροφή 30 - 40% μειωμένη απόδοση. Πέρισυ είχαν record crop (http://www.highbeam.com/doc/1G1-111086047.html)
Pistachio harvest in California is expected to yield record crop. http://www.highbeam.com/doc/1G1-121170614.html Article from:
Problem with botryosphaeria (Michaelidis) http://www.foodnavigator.com/Product-Categories/Fruit-vegetable-nut-ingredients/US-pistachios-face-diseaseκαι Septoria στην Αριζόνα (http://ag.arizona.edu/pubs/crops/az1051/az105112.html
Effective Management Tools for Septoria Leaf Spot
2009, http://www.agmrc.org/commodities__products/nuts/pistachio_profile.cfm
Οδηγίες για το κλάδεμα για τη μείωση της παρενιαφτοφορία απο τον Fergusson
http://articles.sfgate.com/2006-10-14/home-and-garden/17316545_1_pistachios-trees-heavy-crop
Στο Νέο Μεξικό, Alamogordo, New Mexico
http://www.heartofthedesert.com/index.asp

Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010

Φυτοπροστατευτικά προϊόντα για τις φιστικιές

Θέλοντας να ετοιμάσω το καλλιεργητικό πρόγραμμα αυτής της χρονιάς και να προϋπολογίσω το είδος αριθμό και κόστος των επεμβάσεων με φυτοπροστατευτικά προϊόντα έψαξα να βρω ποια προϊόντα έχουν έγκριση για την φιστικιά. Δυστυχώς μέχρι στιγμής δεν βρήκα κάτι συγκεκριμένο γαι την φιαστικιά. Στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΠΑΑΤ) εντόπισα μια σελίδα με τίτλο Φυτοπροστατευτικά προϊόντα και Βιοκτόνα που περιέχει ένα κατεβατό από ανακοινώσεις κυριώς προϊόντων των οποίων ανακλήθηκε η έγκριση (βλ. εδώ).
Έψαξα και στον ιστοχώρο του Ελληνικού Συνδέσμου Φυτοπροστασίας (ΕΣΥΦ) όπου, ενώ βρήκα μια συγκεντρωτική παρουσίαση περί σχετικής νομοθεσίας, δεν βρήκα τίποτα για το τι επιτρέπεται τελικά για τις φιστικιές.
Μετά πήγα στην σελίδα Pesticide Information της Ε.Ε που προτείνει και ο ΕΣΥΦ. Και εκεί τίποτα. Αυτή απευθύνεται στους υπερκαταναλωτές ιατρικών φαρμάκων για την δικιά τους υγεία αλλά φαρμακόφοβους για τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα που χρησιμοποιούνται στη γεωργία ευρωπαίους καταναλωτές. Δεν πειράζει εμείς θα συνεχίσουμε να τους ταίζουμε και αυτοί ας προτιμούν τα προϊόντα που παράγονται με καταστροφή τους περιβάλλοντος σε άλλες ηπείρους (π.χ. Καλιφόρνια, Κίνα, κ.α.), "μακριά από εμάς", που λέει και ο λαός.
Όταν έφτασα στη σελίδα της ευρωπαϊκής βάσης δεδομένων για τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα και είδα το κουμπάκι "Products"ανακουφίστηκα, αλλά μάταια. Εκεί μπορεί να βρεί κανείς μόνο ενεργές ουσίες και ανώτατα όρια υπολειμμάτων.
Ωραία λοιπόν, αφού δεν μπορώ να βρω πληροφορίες για το τι επιτρέπεται στην φιστικιά, θα ρίξω και εγώ ό,τι μου δώσει ο γεωπόνος και ας ψάχνουν μετά οι ειδικοί, που μας αγνοούν, να βρούν υπολείμματα στον καρπό και ωφέλιμα έντομα και βιοποικιλότητα και άλλα τέτοια.
Υπάρχει και άλλη λύση όμως. Εφόσον οι καταναλωτές προτιμούν λόγω χαμηλής τιμής τα κελυφωτά φιστίκια των ΗΠΑ και εφόσον οι ΗΠΑ παράγουν προϊόν με αεροψεκασμούς με αεροπλάνα και χαμηλό κόστος, θα χρησιμοποιήσω και εγώ τα σκευάσματα που χρησιμοποιούν και αυτοί, δίκαιο; Άσε που για αυτά μπορεί κανείς να βρει ευκολότερα πληροφορίες, αφού οι άνθρωποι που δουλεύουν για να πάει μπροστά ο τόπος τους σκέφτηκαν να τα βάλουν στον ιστοχώρο του Ερευνητικού Σώματος για το Κελυφωτό Φιστίκι (PRB, Pistachio Research Board) των ΗΠΑ (που χρηματοδοτούν οι παραγωγοί όχι οι καταναλωτές). Σε αυτή τη σελίδα υπάρχουν λοιπόν λίστες σε pdf ξεχωριστά για τα εντομοκτόνα, μυκητοκτόνα, ακαρεοκτόνα και ζιζανιοκτόνα που επιτρέπονται (Αυγούστου 2008) για τις φιστικιές στις ΗΠΑ.
Ας ξεκινήσουμε με τα μυκητοκτόνα που θα μας απασχολήσουν μέχρι τον Απρίλιο για να δούμε και τα άλλα στη συνέχεια
Μυκητοκτόνα εγκεκριμένα για τα κελυφωτά φιστίκια των ΗΠΑ

Ενεργή ουσία
Κοινό όνομα
Εταιρεία
Ημέρες πριν την συγκομιδή
Altenaria
Botryosphaeria
Botrytis
Septoria
Phytophthora
Pythium
Azoxystrobin
Abound
Syngenta
7
+
+
-
+
-
-
Azoxystrobin
Heritage
Syngenta
7
+
+


+
-
-
Boscalid
Pristine (25,2% a.i)
BASF
14
+
+
-
-
-
-
Chlorothalonil
Bravo Weatherstik
Syngenta
14
+
+
+
+
-
-
Cooper salts





+
+
-
-
-
Cyprodinil
Switch (37,5% a.i)
Syngenta
7
+
-
-
-
-
-
Fenhexamid
Elevate 50WDG (δεν βρέθηκε στη σελίδα της εταιρείας αλλά το Decree)
SePRO
στην άνθηση
-
-
+
-
-
-
Fludioxonil
Switch (25% a.i)
Syngenta
7
+
-
-
-
-
-
Mefenoxam
Ridomil Gold GR
Syngenta
μη καρποφόρα
-
-
-
 -
+
+
Pyraclostrobin
Pristine (12,8% a.i)
BASF
14
+
+
-
-
-
-
Pyraclostrobin
Cabrio
BASF
14
+
+
-
-
-
-
Pyrimethanil
Scala (δεν βρέθηκε στη σελίδα της BASF)
BASF
30
+
-
-
-
-
-
Thiophanate-methyl
TOPSIN (R) M 70%WP
Cerexagri – Nisso
στην άνθηση
-
-
+
-
-
-
Trifloxystrobin
Gem
BAYER
60
+
+
-
+
-
-

Επειδή ο μύκητας Botryosphaeria αναπτύσσει ανθεκτκότητες στα παραπάνω προϊόντα συνιστάται να μην χρησιμοποιείται πάνω από 2 φορές το ίδιο προϊόν και να εναλλάσσονται κατά την καλλιεργητική περίοδο. Αυτό το θέμα θα το αναπτύξουμε περισσότερο όμως σε επόμενο δημοσίευμα. Επίσης δεν βλέπω να τους απασχολεί πολύ η Σεπτόρια η οποία για εμένα είναι κύρια έννοια (και έξοδο για χαλκούς) ειδικά αν έχουμε καλοκαιρινές βροχές. Μπορεί να την αντιμετωπίζουν με τα άλλα διασυστηματικά προϊόντα που χρησιμοποιούν ή να μην έχουν έντονες προσβολές λόγω χαμηλότερων θερμοκρασιών. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο σύνδεσμος που δίνω για τη Σεπτόρια είναι από ένα ενημερωτικό της πολιτείας του New Mexico όπου αναφέρεται η Σεπτόρια ως νέα ασθένεια το 2009.
Ούτε το καμαροσπόριο βλέπω πουθενά. Συμβουλές για τον χρονισμό των ψεκασμών με μυκητοκτόνα δίνονται στα αγγλικά σε αυτήν την σελίδα όπου υπάρχει και παραπομπή σε ένα άρθρο του 2009 (pdf στα αγγλικά)

 Ας δούμε τώρα τα εντομοκτόνα (θα συμπληρώσω αργότερα τις εταιρείες και τους συνδέσμους).

Ενεργή ουσία
Εμπορική Ονομασία
Εταιρεία
Ημέρες πριν τη συγκομιδή
Στόχος
Παρατηρήσεις
Acephate
Orthene

μη καρποφόρα


Acetamiprid
Assail

14
MealyBug

Azinphos-methyl
Guthion

21
Πεταλούδα
Εληξε 2009
Bacillus thuringensis
Di-pel


κάμπια Moth
βακτήρια και τοξίνες
Bifenthrin
Brigade

7
Πεταλούδα, μικρή δράση σε ακάρεα

Buprofezin
Centaur

60
Gill's mealybug

Carbaryl
Sevin

14
Ευρέως φάσματος

Cyfluthrin
Baythroid XL

14
Πεταλούδα, Κολεόπτερα

Lamda-Cyalothrin
Warrior II, Karate

14
Πεταλούδα, Κολεόπτερα

Imidacloprid
Provado

7
MealyBug, Αφίδες

Methoxyfenozide
Interpid

14
Πεταλούδα

Ορυκτά Έλαια



Κόκκοι, Λεκάνιο (Scale)


Orchex 796 Oil



Κόκκοι, Λεκάνιο(Scale)


Permethrin
Perm-UP

0(zero)
Πεταλούδα, Κολεόπτερα

Phosmet
Imidan

14
Ευρέως φάσματος

Pyriproxyfen
Esteem


Μυρμήγκια

Spinetoram
Delegate

14
Νύμφες Λεπιδοπτέρων (Πεταλούδες)

Spinosad
Success

14
Oblique Banded Leafroller

Tebufenozide
Confirm



Σπάνια χρήση αντικαταστάθηκε από το Interpid
Να παρατηρήσω (χωρίς να είμαι ειδικός) οτι πρέπει να βασίζονται κυρίως στα ευρέως φάσματος εντομοκτόνα εκτός απο την περίπτωση των φυλλοφάγων εντόμων (κολεόπτερα) και της πεταλούδας (Navel OrangeWorm, NOW). Η τελευταία φαίνεται να τους απασχολεί πολύ διότι εμφανίζεται την εποχή της συγκομιδής (μετά τις 15 Σεπτεμβρίου) όταν τα φιστίκια τους είναι ανοικτά και αμέσως μετά την συγκομιδή των αμυγδάλων (μετακινούνται στα φιστίκια). Οι περισσότεροι από εμάς εκείνη την εποχή έχουμε μάλλον ολοκληρώσει την συγκομιδή. Δεν τους απασχολεί καθόλου το Ευρύτωμο αλλά μόνο ο Megastigmus pistacie για τον οποίο όμως δεν προτείνουν κάποιο φυτοπροστατευτικό προϊόν μόνο την απομάκρυνση των προσβεβλημένων καρπών (το κάνει κανείς αυτό;). Όπως θα δούμε παρακάτω στα ακαρεοκτόνα, η χρήση εντομοκτόνων φαίνεται να ευνοεί την εμφάνιση των ακάρεων γιατί δεν επιτρέπει την ανάπτυξη των ωφέλιμων εντόμων.



Θα συνεχίσουμε με τα ακαρεοκτόνα (miticides) κάποια άλλη στιγμή.